Zij, ik en de sterren
Als Vito hoort dat zijn moeder zwanger is, is hij niet blij. Hij start bijna op de middelbare school en heeft genoeg aan zijn hoofd. En bovendien is zijn moeder toch veel te oud? Maandenlang kijkt hij tegen de geboorte op maar wanneer hij zijn zusje voor het eerst in zijn armen houdt, is hij op slag verliefd. Zelfs het gepest op school deert hem minder.
Rouw en verlies. Het is zoiets alledaags en tegelijkertijd zoiets gigantisch. Het kent zoveel vormen en facetten. We willen er niet over praten en toch helpt het ons. Simone Arts schrijft in Zij, ik en de sterren over de rauwheid van rouwen. Over niet meer weten hoe je verder moet. Over verdriet en spijt en toch weer vreugde kennen. Er verschijnen wel vaker jeugdboeken waarin verlies een belangrijk thema is. Maar een boek waarin wiegendood een rol speelt, is vrij uniek. Tegenwoordig wordt er eindelijk meer aandacht besteed aan het verlies van een ongeboren of pasgeboren kind. Dat onmetelijke verdriet mag stilaan uit de taboesfeer treden. Maar ook als je geen jong kind bent verloren, zal je herkenning vinden in dit boek. Misschien mis je een grootouder, je beste vriend of zomaar een klasgenoot. Om wie je rouwt kan verschillen, maar rouwen blijft iets universeels. Misschien kruip je in je schulp als je rouwt, of heb je juist nood aan praten over je verlies. Arts laat zien dat geen enkele reactie verkeerd is. Haar schrijfstijl is toegankelijk en eenvoudig. Haar puberend hoofdpersonage maakt regelmatig pijnlijk rake observaties. Ze weet het verdriet van Vito en zijn familie heel precies te vangen en gaat er vervolgens respectvol mee om. Zij, ik en de sterren is een realistisch en aangrijpend boek met een verdrietig randje.
Mathilde Lemm - juni 2022
Auteur
Simone Arts
Uitgeverij
Leopold
Jaartal
2021
ISBN
9789025882082
Aantal pagina's
135
Prijs
€16,99