Want een ezel is een voorbeeldig mens
De drie kinderen van Albéric vermoeden dat hij een vriendin heeft. Hij is zo vrolijk de laatste tijd en doet wat vreemd. De twee zusjes Louise en Amélie vinden dan weer dat hun mama raar doet, en ook erg geheimzinnig. Zou ze een vriend hebben? Van één zaak zijn al deze kinderen zeker: ze willen geen nieuwe mama of papa. Ze doen er dan ook alles voor om het contact tussen hun ouders te verbreken. Ze saboteren gezamenlijke afspraakjes en verzinnen groepswerkjes, ziektes en andere goeie redenen om niet weg te kunnen. Maar dan beslissen hun ouders om een weekend met z’n allen door te brengen. De kinderen van Albéric starten een pestoffensief, maar zo ontdekken ze dat de zusjes hetzelfde over deze situatie denken als zij. Ze gaan samenwerken om de relatie te laten mislukken. Maar dat draait anders uit dan verwacht.
Het is natuurlijk te verwachten: na alle tegenwerking blijken de kinderen toch goed op te schieten en lijkt de relatie van hun ouders helemaal niet zo problematisch meer. De personages worden mooi in beeld gebracht. De kinderen tonen volop hun afkeer voor buitenstaanders die tot hun gezin zouden gaan behoren. Langs beide kanten verzinnen ze allerlei trucjes om hun ouders uit elkaar te houden. Maar volwassenen zijn volhouders en dat merken de kinderen al snel. Het is boeiend om te volgen hoe de kinderen actie ondernemen, ook al is het allemaal wat voorspelbaar en karikaturaal voorgesteld. Het blijft dan ook een verhaal zonder veel diepgang en een grote boodschap, een humoristisch bedoeld verhaal over een hedendaags thema.
Winnaar van de Kinder-en Jeugdjury Vlaanderen 2016.
Mik Ghys - april 2014
Auteur
Frank Pollet
Illustrator
Kristina Ruell
Uitgeverij
De Eenhoorn
Jaartal
2014
ISBN
9789058389091
Aantal pagina's
253
Prijs
€19,95