Waarom is iedereen toch zo triest?
en klein visje op de bodem van de oceaan voelde zich verdrietig en besloot een flink eind te gaan zwemmen om zichzelf op te vrolijken. Maar iedereen die hij tegenkwam (de vis, de kwal, de sardientjes, de inktvis, …) voelde zich ook triestig, verdrietig en sip. Tot het visje een schildpad tegenkwam. Die zei hem dat niemand triestig was. Hij wees het visje erop dat die gewoon ondersteboven zwom! De schildpad zei dat het visje maar eens terug moest zwemmen, want dat alles er omgekeerd veel beter uitziet…
De tekst op de laatste bladzijde staat op zijn kop, zodat je het boek wel moet omkeren om het te kunnen lezen. En als bij wonder verschijnt er dan een glimlach om de kleine vis zijn lippen. Als je dan het boek van achter naar voren terug bekijkt verschijnt er als vanzelf ook een glimlach om je eigen lippen. Eenvoudig geniaal: op elke vierkante witte bladzijde zwemt een gekleurde trieste vis – tot je het boek omdraait en elke zielige vis een vrolijke vis wordt.
Inge Umans - januari 2017
Auteur
Anna Ludicea
Illustrator
Chiara Vignocchi
Uitgeverij
Book Island
Jaartal
2016
ISBN
9781911496007
Aantal pagina's
28
Prijs
€14,95
Vertaald uit
Italiaans
Originele titel
Un mare di tristezza
Vertaler(s)
Jota Chabel
Edward van de Vendel