Poes denkt aan Vis
Er is iets mis met Vis, vindt Poes. Vis doet raar, hij zwemt niet meer en drijft alleen maar op zijn rug. Hond probeert Vis te kriebelen op zijn buik, maar Vis reageert niet. Giraf weet wat er aan de hand is. Vis is dood. Samen gaan ze Vis begraven op een mooi plekje. Ze beloven dat ze Vis elke dag een beetje water zullen brengen. Zo denken ze elke dag even aan Vis. Na een hele tijd groeit er een grote bloem op het plekje waar Vis begraven is. Zo kunnen zijn vrienden nog beter aan hem denken.
In dit verhaal helpen de drie vrienden elkaar om de dood en het gemis van Vis te verwerken. Ze vinden samen een ritueel dat hen helpt om aan Vis te denken en toch verder te gaan met hun dagelijkse leven. Ze kiezen iets eenvoudigs om hen te helpen Vis te herinneren. De steun die ze bij elkaar vinden, helpt natuurlijk ook. Zo wordt op een eenvoudige maar heldere manier verteld over dood en afscheid nemen. Mooi in beeld gebracht door kleurrijke en expressieve personages.
Mik Ghys - juli 2013
Auteur
Judith Koppens
Illustrator
Eline van Lindenhuizen
Uitgeverij
Clavis
Reeks
Clavis peuter
Jaartal
2012
ISBN
9789044817874
Aantal pagina's
25
Prijs
€12,95