Mijn moeder is een gorilla (en wat dan nog)
Jonna woont in kindertehuis De Paardenbloem en hoopt dat ze ooit geadopteerd wordt. Maar wanneer dat uiteindelijk gebeurt, is ze niet enthousiast. Want de persoon die haar adopteert is een gorilla. Die heeft een afgelegen recyclagebedrijfje waar ze weggegooide spullen een beetje opknapt en weer verkoopt. In het begin is Jonna erg wantrouwig, maar al snel ontdekt ze dat Gorilla een erg warm wezen is. Ze vormen steeds meer een op elkaar ingespeeld duo, ook al blijft Jonna zich schamen voor Gorilla. Tot een stadsambtenaar Gorilla ongeschikt wil verklaren om Jonna groot te brengen. Kunnen ze hem tegenhouden?
Ook al is het onmogelijk dat een gorilla een kind zou adopteren, toch is dit verhaal heel geloofwaardig. Het gaat immers over allerlei gevoelens, en die hebben niets te maken met gorilla’s en mensen, maar met anders zijn en daarom anders behandeld worden. Ook over je thuis voelen en wat of wie daarvoor noodzakelijk is. Jonna wil een thuis en denkt eerst dat ze dat niet kan vinden bij Gorilla. Het verrast haar dan ook wanneer na een poosje blijkt dat ze zich geen betere thuis kan voorstellen. Gorilla wil op haar beurt goed doen voor iemand, liefst een weeskind een betere jeugd geven dan ze zelf had. Het klikt mooi met Jonna en hun relatie werkt ontroerend. Dat er dan een probleem opduikt moet alles nog wat realistischer maken.
Hoe raar alles ook klinkt, je kan helemaal meeleven met Jonna en raakt zelf heel erg gesteld op Gorilla. Dit is dan ook een heerlijk boek dat je met een warm gevoel achterlaat.
Mik Ghys - oktober 2020
Auteur
Frida Nilsson
Illustrator
Martijn van der Linden
Uitgeverij
Querido
Jaartal
2020
ISBN
9789045124582
Aantal pagina's
136
Prijs
€17,99
Vertaald uit
Zweeds
Originele titel
Apstjärnan
Vertaler(s)
Femke Muller