Klier-Pier Pokkenmier
Jonas’ mama is alcoholverslaafd. Als ze drinkt is ze impulsief en licht agressief, vooral woordelijk. Als ze niet drinkt, zit ze haar roes uit en is ze evengoed niet te genieten. Ze geeft Jonas het gevoel dat hij alleen maar een last is voor haar. Ze noemt hem telkens een ‘klier’, en in een zatte bui een ‘Klier-Pier Pokkenmier’. Jonas houdt zich op afstand en pruttelt bijvoorbeeld niet te veel tegen als hij van haar tegen zijn zin zijn nieuwe bril moet opzetten. Maar wanneer Jonas die bril opzet, ziet hij alles scherp en tegelijk vervormd. Met bril ziet hij hoe slecht zijn mama er de laatste tijd uitziet, maar hij ziet ook hoe ze soms echt in een draak lijkt te veranderen. Met of zonder bril zien de dingen er voor Jonas niet zo fijn uit.
Dit verhaal grijpt aan. De manier waarop de gevoelens in het gezin beschreven zijn, zijn zo menselijk. Jonas’ mama is openlijk verslaafd: ze verstopt het niet echt en ze lijkt tussen het drinken door geen wroeging of momenten te hebben waarop ze probeert niet te drinken. In realiteit is het vaak wel niet zo openlijk of zwart-wit. De gevoelens van de elfjarige Jonas, zijn zus en zijn vader zijn heel authentiek en herkenbaar. Jonas cijfert zich weg, heeft weinig zelfvertrouwen, is bang, is ook boos en tegelijk bezorgd. Het is passend uitgewerkt hoe hij twijfelt aan wat hij ziet, met of zonder bril. Zijn zus is al veertien, ze stelt zich eerder cynisch op en doet verder haar eigen ding. Je merkt subtiel dat zijn vader eronder lijdt, maar hij blijft geduldig, ruimt de letterlijke en figuurlijke rommel van zijn vrouw op en doet verder alsof er niet al te veel aan de hand is.
Kinderen kunnen vlot door dit boek heen door de korte zinnen, de dialogen en een bijzondere luchtigheid. De spanning doet je ook met vaart lezen: je voelt de hele tijd een bui aankomen, maar net zoals in het echte leven is het onvoorspelbaar wanneer en hoe. De beeldspraak en inhoud zijn best wel pittig voor jonge lezers. Het loont voor hen zeker de moeite om het verhaal twee keer te lezen: de eerste keer zonder uitleg, de tweede keer na een gesprekje. In de cartoonachtige tekeningen zie je hoe Jonas de dingen ziet, de drankdraak bijvoorbeeld, of de drankkater.
‘Klier-Pier Pokkenmier’ maakt alcoholverslaving bij een van de ouders bespreekbaar. Het wordt nergens dramatisch, maar je ziet alles door de fantasie van een kind dat ondanks alles altijd van zijn ouders zal houden. ‘Klier-Pier-Pokkenmier’ raakt en durft, is menselijk mooi en belangrijk… een aanrader.
Marjolein Noé - augustus 2018
Auteur
Ingrid Verhelst
Illustrator
Martine Van Audenhove
Uitgeverij
De Eenhoorn
Jaartal
2017
ISBN
9789462912700
Aantal pagina's
95
Prijs
€14,50