Het Luciferkasteel
Brain had zich zijn vakantie wel anders voorgesteld. In plaats van lekker te gaan voetballen met zijn vrienden moet hij naar zijn oom in een vreselijk saai dorpje. Zijn oom heeft daarenboven een computerprogramma gemaakt dat kinderen tijdens de vakantie schooloefeningen wil laten maken. Brain en zijn nichtje Nora moeten elke dag, net als een schooldag, aan de slag met het programma. Als het Brain lukt om even weg te glippen, ontdekt hij een bizar huis in het bos. Vervallen, schots en scheef en bovenop zelfs een grote boot maar bijzonder intrigerend. Er woont een erg vreemde familie. De gemeente wil het huis echter slopen. Dat moeten Brain en Nora zien te voorkomen. Maar hoe?
Een knotsgek verhaal dat sterk gebruik maakt van het fantasievermogen van de lezer. Door de beschrijvingen van het huis – het Luciferkasteel – zal elke lezer zich een eigen beeld kunnen vormen van dit gebouw. Zijn bewoners zijn al even fantasierijk beschreven. De tegenstelling met Brains oom is dan ook hemelsbreed. Die is heel erg vormelijk en op tijd en orde gesteld. In eerste instantie is Nora, Brains nichtje, al even saai, maar zij zal in de loop van het verhaal evolueren naar een meisje met initiatief dat met oplossingen komt. Al kan ze het niet laten de anderen te waarschuwen voor hun ongebreidelde en mogelijk gevaarlijke voorstellen.
De personages in het verhaal zijn heel erg zwart-wit geschetst. De oom en tante van Brain die alles volgens de regels en op uur en tijd willen doen en dus heel erg saai overkomen bij Brain. De gemeenteambtenaar die zich strikt aan de voorschriften wil houden en van geen wijken wil weten is een al even grote droogstoppel. Terwijl de familie in het Luciferkasteel heel avontuurlijk en ondernemend wordt beschreven, al gaan ze daar erg ver in. Ook de beschrijvingen van het gebouw zelf en de gebeurtenissen daar zijn zeker niet realistisch bedoeld, integendeel. Het gaat allemaal zo erg ver dat het niet meer geloofwaardig overkomt. Enkel Brain, met zijn gezonde zin voor avontuur en sport tijdens zijn vakantie komt min of meer levensecht over.
Het geheel is uiteraard humoristisch bedoeld, maar het is wat (te) veel van alles. Te veel knotsgekke gebeurtenissen en te veel uitgesproken saaie of net ondernemende personages. De lezer krijgt er bijna een overdosis van.
Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Brain, in de ik-vorm. Daardoor krijgt de lezer een erg negatief beeld van Brains saaie oom en tante en een uiterst positief beeld van het Luciferkasteel en zijn excentrieke bewoners.
Een bijzonder humoristisch verhaal dat vooral de verbeelding van de lezer prikkelt.
Pol Van Damme - augustus 2018
Auteur
Keir Graff
Uitgeverij
Van Holkema & Warendorf
Jaartal
2017
ISBN
9789000358373
Aantal pagina's
254
Prijs
€13,99
Vertaald uit
Engels
Originele titel
The Matchstick Castle
Vertaler(s)
Esther Ottens