Het gefluister achter de deur
Wanneer Wallace, een meedogenloze advocaat met een aanzienlijk gebrek aan tact, gedesoriënteerd ontwaakt in een kerk, daagt het hem mondjesmaat dat hij zijn eigen begrafenis bijwoont. Niemand lijkt hem echter op te merken, tot Mei opduikt, zijn gids die de taak gekregen heeft hem na zijn dood te begeleiden naar … wat erna komt. De vage woorden en beloften van Mei kunnen Wallace echter niet bekoren, en ze krijgt aanvankelijk de volle laag van zijn stompzinnige botheid. Mei blijft er echter charmant kalm onder en leidt hem naar een theehuis gerund door de mysterieuze Hugo. Hugo vertelt Wallace dat hij overleden is en in het theehuis de tijd kan nemen om dat te verwerken, voor hij zelf beslist door een deur te gaan op de hoogste verdieping van het theehuis, in het plafond. Wat er achter die deur ligt moet iedereen voor zichzelf ontdekken. Maar naast Mei en Hugo is hij niet de enige gast in het theehuis. Overdag ontvangt het theehuis klanten, en ook Hugo’s overleden grootvader Nelson en hond leven net zoals Wallace nog in het theehuis. In hun gezelschap krijgt Wallace meer en meer perspectief op zijn leven en dood, en de mensen die er een rol in speelden.
Het gefluister achter de deur is een filosofisch vragenvuur over het leven en de relaties die je in dat leven opbouwt, én de dood. Of onze overleden dierbaren echt verdwenen zijn? En of je pas echt iets goeds hebt gedaan als je er zelf niet beter van werd? Of wat je wil, ook altijd is wat je nodig hebt? En of gedane zaken echt geen keer kunnen nemen? Dat filosofische vragenvuur wordt vervolgens geïllustreerd door het verhaal van Wallace, maar ook dat van Mei, Hugo en Nelson, én de klanten van het theehuis – zowel de levenden als de overledenen.
Met het theehuis zet de auteur TJ Klune een erg vernuftig en pittoresk schouwtoneel neer voor deze filosofische rollercoaster. Overdag ontvangt het theehuis gewoon klanten, waarvan sommigen zich al wat bewuster zijn van de sfeer die er hangt dan anderen. En na sluitingstijd doet het theehuis dienst als een soort veerboot voor overledenen die vaak net als Wallace hun situatie maar moeilijk kunnen aanvaarden. Die tweeledigheid zorgt voor heel wat passage, en bijgevolg dus ook heel wat verhalen die zich live in het theehuis, of via flashbacks, ontvouwen. Van verrassende gebeurtenissen tot treurige liefdesverhalen, en van kluchtige situaties tot iets diepgaandere conversaties. Als lezer leef je met sommige van die verhalen iets feller mee dan met andere, denk ik. Dat geldt evenzeer voor de personages. De meeste hoofdpersonages nestelen zich vrij snel onder je vel als lezer, vaak vanwege een vertederend gevoel, maar in het geval van Wallace misschien ook wel eens irriterend. Sommige bijfiguren lijken dan weer net wat té karikaturaal gebracht, vooral in contrast met het hoofdpersonage. Maar dat heeft misschien ook met herkenbaarheid en persoonlijk aanvoelen te maken. Voldoende verhalen en personages in ieder geval om uit te kiezen.
Net als TJ Klune’s andere boeken, is er ook hier sprake van meerdere queer personages. Die representatie zonder per se een motief te zijn in het verhaal, lijkt wat een trademark van TJ Klune en blijft ook hier als lezer toch wel bij in zijn eenvoud. Tot slot is er nog het einde van het boek, waar je als lezer, ook omwille van het grillige thema, misschien wel een haat-liefde relatie aan over zal houden. Zonder al te veel te verklappen kan het je mogelijk enerzijds bekoren, maar ook wat teleurstellen. Het is in ieder geval meer dan de moeite waard om het te ontdekken, voor fans van fantasy of magisch realisme met een iets filosofischere ondertoon.
Elise Cools - mei 2023
Auteur
T J Klune
Uitgeverij
Volt
Jaartal
2022
ISBN
9789021467924
Aantal pagina's
438
Prijs
€18,99
Vertaald uit
Engels
Originele titel
Under the Whispering Door
Vertaler(s)
Anneke Bok
Claudia de Poorter