Een zoen zo groen
Hoe imponerend en beklijvend kan een boek zijn in alle eenvoud? Dit gevoelige prentenverhaal dat je diep raakt, geeft daar klaar en duidelijk een antwoord op.
De ik-persoon, een ondernemend meisje van een jaar of vijf, hoorde op een dag mama aan de telefoon zeggen: “We hopen dat het goed zal aflopen.” Want mama moest naar een speciale dokter omdat er een boze knoop in haar lijf zat. Waar kwam die knoop vandaan? Waarom bleef hij groeien? Was het meisje misschien de knoop in haar lijf? Want ze was ooit gestart als een knoopje in haar buik, toch? Misschien moest ze, om mama te genezen, weer klein worden als een knoopje? …
Dit aangrijpende verhaal sleept je mee en spreekt je aan op je diepste emoties. Je wordt er als het ware stil van. Vannerum schrijft met broze pen zinnen die zich traag laten voorlezen. Zo sijpelt zij met haar woorden diep bij je naar binnen. Knap hoe de emoties, de pijn en het verdriet tussen de woorden en zinnen verborgen lijken. Niets wordt expliciet genoemd, maar alles is des te sterker voelbaar. Hoe het meisje reageert op de diagnose van haar moeder. En hoe ze zichzelf probeert weg te cijferen om haar mama te genezen. Het blad waarop ze schrijft: “Ik wil verdwijnen (ps: Voor mama)” en de rode draad van haar sok waarmee ze de brief de lucht in laat als een vlieger. En tenslotte het open einde wanneer ze naast haar mama aan het aanrecht staat en ze samen naar buiten kijken naar het groene veld vol blauwe korenbloemen en rode klaprozen, allemaal als uitgezaaide zoenen…
Je wordt er stil van en denkt aan hoe hard het leven kan zijn, maar ook hoe mooi.
Dat contrast vind je ook terug in de kleurrijke prenten. De illustrator schildert, stempelt, tekent, knipt en plakt zich een wereld bij elkaar waarin verwondering voelbaar is. De lichte naïviteit waarmee ze de personages tekent heeft iets afstandelijks, waardoor je je eigen emoties op hen gaat projecteren. De kleurenpracht van de tuin en andere taferelen houdt de pijn en het verdriet van het verhaal in balans. Het geeft er een mooi tegenwicht aan zodat het geheel draaglijk en licht verwerkbaar is.
Een knap geheel dat alleen maar het resultaat kan zijn van een diepe noodzaak tot delen van pijnlijke ervaringen. Want zoals de auteur zelf schrijft in een nota vooraf, geïnspireerd op de woorden van William Blake : ‘Door hun dood leerden wij de hemel zien in een wilde bloem.’
Een aanrader voor iedereen die hiermee te maken krijgt maar even goed voor ieder ander. Om het leven te vieren (en te weten dat het ook anders kan lopen).
Eric Vanthillo - december 2021
Auteur
Katrijn Vannerum
Illustrator
Nelleke Verhoeff
Uitgeverij
De Eenhoorn
Jaartal
2021
ISBN
9789462914957
Aantal pagina's
30
Prijs
€15,95