De zomer die alles was

Trefwoord(en)
ziek
afscheid
ruzie
vriendschap
verlangen
tijd
gevoelens
Genre
leesboek
Vanaf
10 jaar
Puca wil graag dat de tijd sneller gaat. Het is zomervakantie en in september gaat ze naar de middelbare school. Ze hoopt er een nieuwe start te kunnen maken, want tot nu toe vond iedereen op school haar raar. Misschien wel omdat ze dode dieren begraaft aan de voet van een boom aan de rand van een vijver. Dat is ook haar favoriete droomplekje. Maar op een dag zit er een jongen onder de boom. Het eerste wat hij tegen haar zegt is dat hij ook wel op zo’n mooie begraafplaats wil liggen. Eerst wenst Puca de jongen weg. Maar wanneer ze Rover beter leert kennen, begint ze uit te kijken naar hun momenten aan de boom. Ook al is het raar, want Rover wil het tegenovergestelde van Puca, hij wil dat de tijd langzamer gaat. Want Rover is ziek. Doodziek. Samen proberen ze er een onvergetelijke zomer van te maken.
Dit is een heel gevoelig en aangrijpend verhaal. Puca is een dromer, ze denkt over alles na en is daardoor een buitenbeentje. Haar ontmoeting met Rover is eerst een vrolijke gebeurtenis, eindelijk heeft ze iemand die haar begrijpt, die samen met haar denkt en droomt. Tot ze beseft dat Rover niet lang meer zal leven. Daardoor duiken er weer nieuwe gedachten en gevoelens op, die de lezer mee aan het denken en voelen zetten. Die broze vriendschap tussen Puca en Rover laat niemand onberoerd. Het is dan ook een hartverscheurend verhaal, met kleine lichtpuntjes.
Tegelijk is er ook nog de moeilijke familiesituatie bij Puca, met een norse vader waar ze net als haar broertje en mama bang voor is. Dat hij boos het huis verlaat, brengt rust mee en een hoopvolle kijk op de toekomst. Ook hier vallen heel wat gevoelens te verwerken.
Het verhaal kent een mooie opbouw en blijft geloofwaardig. De zomervakantie gaat traag en snel tegelijk. Beide hoofdpersonages gaan door een zee van emoties en bedenkingen. En de lezer leeft met hen mee, tijdens al die heftige en ontroerende momenten. Een aanrader die je niet snel zal vergeten.
Mik Ghys - maart 2025