De jacht op de sabeltandtijger
Nevelkop, de medicijnman, orakelt dat de sabeltandtijger dichtbij is. Slomperik, het stamhoofd, bereidt samen met zijn mannen de jacht voor. De sabeltandtijger is berucht. Maar nog nooit heeft iemand hem gezien. Olun wil mee op jacht maar wordt door de ouderen huiswaarts gestuurd. Olun gaat naar de medicijnman. In ruil voor een haas krijgt hij een magisch voorwerp: een brokje witte steen. Wat het is en hoe het hem kan helpen moet hij zelf maar ontdekken. Olun gaat gewapend met een speer op weg. Hij wordt achtervolgd door Uma, die graag mee wil jagen. Dat is mannenwerk, zegt Olun, en zo wimpelt hij haar af. Olun zoekt maar vindt geen sabeltandtijger. De nacht valt maar Olun geeft niet op. Een vreselijk gebrul doet hem van angst verstijven. Hij grijpt zijn witte steentje… De volgende dag loopt hij trots terug naar de stam, en vertelt hen dat hij de sabeltandtijger gevangen heeft. Hij trok een lijn om het beest en deze streep houdt hem nu gevangen. Nevelkop zegt dat de heldendaad van Olun ‘tekenen’ zal worden genoemd. En dat vindt de stam niet alleen een prachtig woord, ze gaan het nu ook veel doen. Uma geeft haar jacht op Olun niet op. Ook zij gebruikt het nieuwe tekenen als wapen om Olun voor zich te winnen…
Benjamin Leroy draagt dit boek op aan de veel te vroeg overleden Pieter van Oudheusden: “voor Pieter die dit cadeau voor mijn deur zette voor hij vertrok.” Het is een prachtig cadeau, dit bijzondere verhaal. De mooie tekst, het grappige verhaal, deze ode aan de liefde en de liefde voor het tekenen werden heel schoon in beeld gebracht door Benjamin Leroy.
Genomineerd voor de Kinder- en Jeugdjury 2015-2016 voor groep 2 (6 tot 8 jaar).pieter
Inge Umans - januari 2015
Auteur
Pieter van Oudheusden
Illustrator
Benjamin Leroy
Uitgeverij
De Eenhoorn
Jaartal
2014
ISBN
9789058389589
Aantal pagina's
26
Prijs
€16,95