De dingen die ik nooit kon zeggen
Roxanne Wellens schrijft hier op een hoogst persoonlijke manier over de liefde. Niet de rooskleurige liefde, maar eerder een onmogelijke liefde waarbij verslaving (van de partner) in de weg staat. Leugens, hopen, dromen,… De warme liefde mag niet zijn. Tenzij de liefde voor jezelf, die je gaandeweg ontdekt.
Zo schrijft zij in korte stukjes – soms 1 zin, soms een paragraaf, soms een pagina – over haar proces, verdeeld in 3 hoofdstukjes: het skelet opvissen, de botten horen rammelen, trommelen op het hart. Deze zijn gebaseerd op ‘Het verhaal van Skelettevrouw’ uit ‘De Ontembare Vrouw’ van Clarissa Pinkola Estes. Een pakkend kortverhaal dat de bundel afsluit.
Wellens schrijft in de ik-vorm en wikt en weegt haar woorden, alsof zij snijdt en kerft. Geen woord te veel en elk woord komt binnen. Je leest, herkent en gruwelt van alle pijn. Fijn dat er gaandeweg iets in de plaats komt voor die pijn, anders werd het haast ondraaglijk.
Zij wisselt haar woorden af met licht abstraherende illustraties die associëren op de ‘verhalen’. Deze zijn wisselend: soms dromerig, soms hard. Zij verluchten het geheel op passende wijze.
Evelien Gillis gaf dit alles de juiste vormgeving, waardoor het een boekje is geworden dat fijn oogt en dat je uitnodigt om vaak vast te nemen om in te grasduinen en dan verder je eigen (liefdes)leven te overdenken.
Een kleinood om te koesteren.
Eric Vanthillo - april 2020
Auteur
Roxanne Wellens
Illustrator
Roxanne Wellens
Uitgeverij
Van Halewyck
Jaartal
2020
ISBN
9789463831383
Aantal pagina's
164
Prijs
€17,50