De armen van de octopus
De octopus, die op de bodem van de zee woonde, had acht armen en geen benen. Want die had hij niet nodig, meende hij, met zoveel armen. Elke arm had een andere functie, waardoor de octopus heel wat kon: één arm om mee te eten, een andere om mee te schrijven, een volgende om mee te slaan (alleen zichzelf of op tafel), één om onder zijn achterhoofd te leggen om goed te slapen, één om te wijzen of om ergens iets uit te peuteren, één om mee te krabben, één om zichzelf moed mee in te spreken en tot slot één die nergens toe diende. Als een reserve-arm, een nood-arm.
En toen kwam de potvis op bezoek en gaven ze elkaar een belangrijk cadeau…
Dit verhaal is weer een ‘Toon Tellegen’ pur sang: de octopus roept meteen al je sympathie op en de verbazingwekkende fantasie samen met de heerlijke verwondering en lichte humor maken van dit verhaal waarin bijna niets echt gebeurt toch een heerlijk lees-avontuur dat je bijblijft.
Bij elke beschrijving van een arm weidt Tellegen lichtjes uit en beschrijft hij gebeurtenissen als miniatuur-verhaaltjes die je doen grinniken van plezier. De verrassende ontmoeting van de twee dieren na ongeveer 3 kwart van het verhaal is alweer lekker absurd en vol gevoel. Zoals de meester-verteller steeds ontmoetingen tussen dieren weet te schetsen: herkenbaar en gevoelig.
De prenten in sobere en rustige tinten kloppen hierbij helemaal. Van Haeringen doet de dieren leven en geeft hen een fijne expressie mee. Mooi hoe zij in de composities steeds het dier op de voorgrond plaatst, met errond lichte aanzetten van andere dieren waardoor de achtergronden tot leven komen.
Een bijzonder geheel dat jong én oud bekoren zal.
Eric Vanthillo - september 2024
Auteur
Toon Tellegen
Illustrator
Annemarie van Haeringen
Uitgeverij
Querido
Jaartal
2024
ISBN
9789045130392
Aantal pagina's
38
Prijs
€17,99