Carve the mark
Zet het teken’ zei hij. Hij was zo schor dat de woorden bijna niet over zijn lippen kwamen.
“Carve the Mark”, de titel van het boek, verwijst naar het gebruik van het Shotetvolk om na een moord het slachtoffer te eren door een teken in je arm te kerven. Cyra Noavek is de zus van de tirannieke leider van dit Shotetvolk, Ryzek Noavek, en diens persoonlijk wapen om vijanden te folteren of uit de weg te ruimen. Cyra heeft namelijk de stroomgave – een gave die iedereen in het zonnestelstel ontwikkelt tijdens de puberteit – om anderen pijn te doen met een simpele aanraking. Die pijn raast echter ook constant door haar eigen lijf, waardoor ze eerder teruggetrokken leeft in het Noavek-paleis. Tot plots Akos in haar leven komt. Akos is een Thuvesier, een volk uit een naburig rijk van de planeet dat in conflict ligt met het Shotetvolk. Als oudste zoon van een van de uitverkoren families van Thuve wordt hij door Ryzek gewelddadig ontvoerd samen met zijn broer, Eijeh, één van de orakels van het zonnestelsel. Akos’ gave bestaat er ironisch genoeg in om de gaven van anderen te onderbreken, waardoor hij Cyra’s pijn kan verlichten met een simpele aanraking. Die onverwachte symbiotische band zet hen samen op een pad om Ryzek en diens tyraniek bewind ten val te brengen. Dat blijkt echter geen makkelijke taak. Ryzek’s gave geeft hem namelijk de mogelijkheid om met anderen van herinneringen te wisselen. Wanneer hij hierdoor de voorspellingen van Eijeh kan zien, lijkt hij Akos en Cyra telkens één stap voor te zijn. En ook Ryzek’s rechterhand Vas – die door zijn gave geen pijn voelt – staat hen in de weg. Al snel blijkt echter dat ze toch niet alleen zijn in hun missie om Ryzek ten val te brengen…
‘Carve the mark’ is Veronica Roth’s eerste roman in een nieuwe reeks, na de succesvolle Divergent trilogie. In deze reeks, die uiteindelijk uit twee boeken zal bestaan, creëert Roth een heel nieuw zonnestelsel van negen planeten waar een constante stroom doorheen vloeit: door de ruimte, de planeten, én de mensen. De planeet Thuve, waar zowel Cyra als Akos wonen, is mooi uitgewerkt met vooral een indrukwekkende fauna en flora, met zijn sus- en ijsbloemen, lichtgevende fenzhu kevers, zoutfruit en veergrasstengels. De andere planeten worden echter jammer genoeg slechts vluchtig omschreven en daarom misschien wat simplistisch. Hetzelfde geldt voor de personages, waar ook vooral Akos en Cyra dieper uitgewerkt zijn. De Shakespeariaanse onmogelijke liefde tussen hen – die uiteraard niet kon ontbreken – is echter niet goedkoop of een overheersend leidmotief voor het verhaal, maar speelt subtiel op de achtergrond en staat vooral in het teken (of schaduw eerder) van hun tegengestelde culturen en gebruiken. Het verhaal wordt ook verteld vanuit het oogpunt van Cyra en Akos die in verschillende hoofdstukken wisselen als verteller. Vreemd is wel dat Akos minder aan bod komt in het eerste deel van het boek. Daar zit hoogstwaarschijnlijk een reden achter, maar laat ook vooral veel vragen onbeantwoord voor de lezer. De focus op Cyra en haar innerlijke strijd in het eerste deel zorgt ook voor een wat trager tempo, waardoor het boek pas naar het einde toe wat vaart lijkt te krijgen. Het boek eindigt dan ook grotendeels open, met nog heel wat stof voor een vervolg. Hoewel het boek dus wat traag op gang komt, doen de spanning, actie en plottwists van het laatste deel je toch nog uitkijken naar het vervolg.
Elise Cools - januari 2018
Auteur
Veronica Roth
Uitgeverij
Van Goor
Jaartal
2017
ISBN
9789000352227
Aantal pagina's
415
Prijs
€18,99
Vertaald uit
Engels
Originele titel
Carve the Mark
Vertaler(s)
Maria Postema