Blauw voor Leonore
Leonore, de twee jaar jongere zus van Esmeralda, verdwijnt op een zomerdag met een rubberbootje op zee. Zowel Esmeralda als haar ouders blijven verweesd achter met veel schuldgevoelens en een immens verdriet. Mama vlucht in haar pianospel waarbij Esmeralda de stilte tussen de noten voelt en het gevoel krijgt dat ze voor haar mama niet meer bestaat. Van Alex, die verliefd is op Esmeralda, krijgt ze een blauw notitieboekje, om erin te schrijven of te tekenen als ze verdrietig is, boos of blij… Ze neemt zich voor om elke dag een stukje voor Leonore te schrijven. En ze wil telkens beginnen met een aantal zeewoorden, tot alle zeewoorden op zijn…
Prachtig, aangrijpend en ontroerend verhaal waarbij de auteur in korte hoofdstukken vertelt over de gevoelens en gedachten van Esmeralda. Hoe zij probeert om het gemis van haar zus een plaats te geven. Dankzij de vriendschap met Alex maar ook de oudere vrouw Julie, die net als Esmeralda gek is op schelpen, beseft ze dat nooit meer voor altijd is en dat missen niet voorbijgaat. In het blauwe notitieboekje schrijft ze telkens een brief aan Leonore. Ze hoopt dat Leonore als zeemeermin verder leeft zodat Esmeralda in haar gesprekken met de zee toch nog een beetje haar zus bij zich voelt.
In 12 deeltjes die telkens een mooie titel hebben bij het woord ‘stilte’ vertelt de auteur in mooi uitgekiende, poëtische en gevoelige zinnen en dialogen hoe Esmeralda en haar ouders het verdriet en het gemis proberen te verwerken. Dankzij het hoopgevend einde met prachtig beeldende taal krijgt de stilte tussen de noten in het laatste hoofdstuk een andere betekenis. Esmeralda begint aan een nieuw dagboekje, een nieuwe start…
Een aanrader waarbij de auteur moeilijke onderwerpen als rouw, gemis en schuldgevoelens fijngevoelig aanbrengt.
Hilde Umans - februari 2014
Auteur
Linda van Mieghem
Uitgeverij
Clavis
Jaartal
2013
ISBN
9789044820041
Aantal pagina's
127
Prijs
€16,95