Titel:

 Dertien rennende hertjes

 Reeks:

 Auteur:

 Edward van de Vendel

 Aantal blz.

 154

 Illustrator:

 Mattias De Leeuw

 ISBN:

 9789058387967

 Uitgever:

 De Eenhoorn

 uitgavejaar

 2012

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 9

 Originele titel:

 AVI:

 9

 Thema’s:

 familie, emotie, fantasie, geheim

 Prijs: €

 24,95

Op een middag zitten Maantje en mama thee te drinken. Wanneer mama even weggaat, ziet Maantje voor het eerst dertien kleine blauwe hertjes die van de blauwe vaas afstappen. Wat een wonder! Ze trippelen naar Maantje en beklimmen haar arm. Dit is ongelooflijk. Ze wil het meteen aan mama vertellen maar daar staat plots haar broer Raf die heel kwaad is en blijkbaar ook een geheim te vertellen heeft...

Wat een prachtige, originele en fantasierijke beeldroman, met fijngevoelige tekst en dito tekeningen, door twee geweldige talenten tot een pareltje van een boek uitgewerkt! Als duo spelen ze feilloos op elkaar in. De illustraties zijn ronduit meesterlijk: heel expressief, heel gevoelig, oog voor veel details, monumentale kleurkeuzes, prachtig hoe Mattias De Leeuw de verschillende emoties van de personages verbeeldt. Bijvoorbeeld een prent waarbij je in het hoofd van Raf kan zien wanneer hij kwaad is (‘ Aan zijn gezicht zag je dan dat er daarbinnen iets aangestoken was. Klappertjes. Of een bommetje.’)
In het verhaal zorgt Edward van de Vendel voor veel gevoel in zijn mooi uitgekozen zinnen. Je wordt als lezer helemaal meegezogen in de wereld van Maantje en haar broer Raf. Het is voor Maantje niet altijd gemakkelijk wanneer Raf een ‘vuurwerkbui’  heeft.  Van papa heeft ze geleerd om rustig te blijven want ‘vuur blus je met water, niet met ander vuur.’ Echt knap hoe de auteur de verschillende karakters beschrijft en hoe de broer-zus-relatie evolueert,  zeker wanneer blijkt dat Raf ook een dier uit de Andere Wereld heeft gezien. Edward van de Vendel is echt wel een meesterlijk verteller en kan met weinig woorden meteen de juiste sfeer oproepen. Lees maar even mee hoe het verhaal begint:
Het was een middag zoals altijd.
Mama en Maantje dronken thee.
Ze aten een roze koek.
De klok tikte en buiten blafte een hond.
Raf was naar judo, dus er was rust in huis.
Niks aan de hand.

Heerlijk toch deze setting? Dit boek is een regelrechte aanrader om van te genieten qua taal en beeld.

Hilde Umans
december 2012