· Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken ·
Titel: |
Springdag |
Reeks: |
|
Auteur: |
Aantal
blz. |
30 |
|
Illustrator: |
An
Candaele |
ISBN: |
9789058387554 |
Uitgever:
|
uitgavejaar |
2012 |
|
Vertaler
uit…: |
|
Leeftijd: |
+
6 |
Originele
titel: |
|
AVI: |
|
Thema’s: |
geboorte,
leven, afscheid, dood, gezin |
Prijs:
€ |
15,50 |
|
Zsófi springt en valt, van een ster naar de wereld, met haar koffertje in de hand. Het is haar Springdag. Uit de koffer van Zsófi klimt een vrouw, die het meisje oppakt en tegen zich aandrukt. Ze stelt zich voor als de vrouw van haar leven en geeft het kind melk. Ook zij heeft een koffer bij zich, waar ze vanalles uit tevoorschijn tovert om een tent mee te bouwen. In haar koffer is een man meegereisd, die op zijn beurt ook een koffer bij zich heeft. Daarin zit een paard, met een lange vlassen staart. In zijn koffer zit Kej, de moeder van de man. Kej is oud en ziek en vertelt Zsófi dat haar Springdag nadert. Kej is meegereisd om afscheid te nemen. Ze bereidt zich heel sereen voor op haar vertrek. Ze reist naar het einde van de wereld, zonder haar koffer. Zsófi warmt zich aan haar geur die is achtergebleven in haar lege koffer. Springdag. Een dag die symbool staat voor zowel geboorte als
dood. Anne Provoost zocht heel zorgvuldig de juiste woorden
uit om dit verhaal te vertellen. Het soms suggestieve
taalgebruik stemt tot nadenken: “Pas als je papieren hebt,
besta je echt.” Of hoe het evenwicht in een relatie tussen
man en vrouw verschuift wanneer er een kind komt: “Ik heb
mijn handen vol, nu”. En hoe de vrouw verwoordt dat ze het
allemaal niet zo weet, “het is voor mij ook de eerste
keer”. Als rode draad doorheen het verhaal zijn er de
koffers die bladzijde na bladzijde worden uitgeladen en een
heel leven opbouwen tegenover de lege koffer van de vrouw
wiens leven geleefd is. De naam van het meisje doet
vermoeden dat het verhaal zich afspeelt op de Hongaarse
steppen (of zijn het Mongoolse steppen?), ook bijzonder mooi
in beeld gebracht door An Candaele. Ze is haast even
suggestief in haar tekeningen. De personages hebben vage
gezichten en zijn toch mensen van vlees en bloed. De
tekeningen zitten vol emotie, in kleuren waar zowel koude
als warmte van afstraalt. Dit is een adembenemend mooi boek.
Een aanrader!
Inge Umans |
Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie gepubliceerd of aangepast op:27 april, 2012
Legal disclaimer.Copyright Pluizuit
2012