· Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken ·

 

 Titel:

 Hoogverraad

 Reeks:

 

 Auteur:

 Louise Flint

 Aantal blz.

 297

 Illustrator:

 (omslag) Wil Immink Design

 ISBN:

 9789026128424

 Uitgever:

 De Fontein

 uitgavejaar

 2011

 Vertaler uit…:

 

 Leeftijd:

 + 12

 Originele titel:

 

 AVI:

 9+

 Thema’s:

 Middeleeuwen, Katharen, inquisitie

 Prijs: €

 15,95

 

 

Zuid-Frankrijk, 1242. In een klein dorpje aan de Franse Pyreneeën woont de katholieke Philippe tussen zijn Kathaarse vrienden. Maar de inquisitie wil korte metten maken met deze ‘ketters’ en Philippe zal partij moeten kiezen. Om zijn vriendinnetje te redden, zet hij zijn leven op het spel. Hij vlucht met haar om uit de handen van de inquisitie te blijven. Dan wordt de burcht Montségur belegerd en lijkt alles verloren.

Met haar eerste jeugdroman ‘Hoogverraad’ stort de auteur zich op de duistere tijd van de inquisitie. Over een verhaal met deze achtergrond verscheen onlangs nog het boek ‘Troubadour’ van Mary Hofman. Een vergelijking dringt zich hier dus op en die valt jammer genoeg niet in het voordeel van de auteur van ‘Hoogverraad’. Het verhaal krijgt nooit echt vaart, er zit weinig spanning in en de personages blijven heel erg oppervlakkig en weinig doorleefd. Zelfs de gehate inquisiteur blijkt niet onkreukbaar te zijn! De lezer leeft dan ook niet mee met deze personages die ook nog eens heel verwarrend worden beschreven. De ene keer zijn ze voor Philippe, de andere keer wordt hij er scheef door bekeken als hij al niet bedreigd wordt.
Het verhaal wordt verteld door de auteur vanuit het standpunt van Philippe en blijft uiteindelijk steken in een liefdesverhaal waarbij Philippe moet kiezen voor de Katharen, wil hij een waardige man voor zijn liefje worden.
Veldslagen, belegeringen en ontberingen komen allemaal aan bod, maar geen enkele gebeurtenis ‘pakt’ de lezer. Een enkel keer lukt dit wel, als Philippe zijn vriendinnetje gaat bevrijden. Blijkbaar kan je toch ontsnappen uit een kerker in een donkere burcht.
Het pad naar een veilig oord loopt door de Pyreneeën, maar de jongeren wandelen er blijkbaar over alsof ze even een ommetje maken. Afstanden van vele kilometers worden met ‘één pennenstreek’ op één dag afgelegd zonder dat dit moeite lijkt te kosten en bovendien loopt er ook nog veel volk op dat pad door de bergen, voetgangers en ruiters. Op een bepaald moment moet Philippe een groep ’s nachts door de bergen leiden. Maar de vrouw die de groep aan hem moet overdragen blijft ook meegaan en kent de weg blijkbaar ook want Philippe neemt nergens de leiding over. Het verduidelijkende kaartje vooraan is niet in de juiste verhouding getekend en geeft een vertekend beeld van de omgeving. En zo zitten er nog vele onvolkomenheden in dit weinig doorleefde verhaal.
Een verantwoording en verklarende woordenlijst zijn achteraan opgenomen.
De geschiedenis van de Katharen heeft een grote interesse opgeroepen bij de auteur. Maar ze heeft die indruk helaas niet kunnen overbrengen naar de lezer. Jammer.

 

Pol Van Damme
mei 2011


Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie gepubliceerd of aangepast op:22 mei, 2011
Legal disclaimer.Copyright Pluizuit 2011