Titel:

 Dolfijnen voor Drakeneiland

 Reeks:

 Drakeneiland

 Auteur:

 Lydia Rood

 Aantal blz.

 127

 Illustrator:

 Kees de Boer

 ISBN:

 9789025857226

 Uitgever:

 Leopold

 uitgavejaar

 2010

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 10

 Originele titel:

 AVI:

 8

 Thema’s:

 heimwee, dolfijnen, vriendschap

 Prijs: €

 12,95

Op Drakeneiland wonen alleen kinderen. Als straf voor iets dat ze mispeuterd hebben, moeten ze een periode op Drakeneiland doorbrengen om samen met andere kinderen te leren leven en verantwoordelijkheid te leren. Dat gaat meestal goed, maar nu is er iets vervelends aan de hand. Het is zo warm dat iedereen er lastig van wordt en soms onvriendelijk reageert. Daardoor krijgen heel wat kinderen heimwee en verwaarlozen ze hun taken. Enkele kinderen proberen nog actie te ondernemen om alles weer in orde te krijgen maar het lijkt alleen maar erger te worden. Marisol is een van de kinderen die geen heimwee heeft. Ze voelt zich prima, vooral omdat ze een geheim heeft. Ze heeft ontdekt dat een kleine groep dolfijnen vlakbij het eiland komt spelen, dus trekt ze er elke dag naartoe. Op een bepaald moment beseft ze dat zij ervoor kan zorgen dat de anderen hun heimwee kwijtspelen. Maar dan zal ze haar dolfijnen moeten delen en dat wil ze liever niet. Wat zal ze doen?

Opnieuw een verhaal op Drakeneiland, waarbij in elk boek een ander kind centraal staat. Deze keer is het de beurt aan Marisol, die per ongeluk haar broertje onder een vrachtwagen duwde. Ze is bezorgd om haar broertje, maar ondertussen erg tevreden met haar leven op Drakeneiland. Hier zeurt niemand op haar gedrag. Andere bekende figuren uit de vorige boeken duiken in dit verhaal uiteraard weer op. Het is weer een herkenbaar verhaal, waarbij vooral de gevoelens en de problemen rond samenleven aan bod komen. De spanning stijgt wanneer steeds meer kinderen heimwee krijgen, maar ook als één van de dolfijnen gewond raakt. Door de vlotte vertelstijl en de pittige illustraties is dit opnieuw een boeiend verslag van de belevenissen op Drakeneiland.

Mik Ghys
januari 2011