Titel:

 De moorden van Barkvik

 Reeks:

 Auteur:

 Ingvar Ambjørnsen

 Aantal blz.

 254

 Illustrator:

 (omslag) Marleen Verhulst

 ISBN:

 9789047701057

 Uitgever:

 Lemniscaat

 uitgavejaar

 2008

 Vertaler  uit…:

 Noors: Lucy Pijttersen

 Leeftijd:

 + 14

 Originele titel:

 Drapene i Barkvik

 AVI:

 9

 Thema’s:

 misdaad, pers, onderzoek, avontuur

 Prijs: €

 14,95

Filip Moberg is zestien jaar en woont bij zijn oom Ernst, die misdaadverslaggever is. In Barkvik, een klein plaatsje aan een fjord op het platteland van Noorwegen wordt een man met een bijl vermoord. De vermoedelijke dader is al opgepakt. Als Filip en zijn oom aankomen, zijn er ook enkele andere verslaggevers aanwezig. Filip gaat zo zijn eigen gangetje en ontdekt een aantal zaken die een heel andere kijk werpen op het gebeuren. Maar dan valt er een tweede dode …

Het verhaal is eigenlijk een politiethriller, waarin een schijnbaar op voorhand opgeloste zaak heel anders blijkt te zijn. Alleen is het hier geen politie-inspecteur die het hoofdpersonage is, maar een zestienjarige jongen, die contact zoekt met de plaatselijke jeugd en zodoende aan informatie komt die anderen niet hebben. Samen met de informatie die hij van zijn oom verslaggever krijgt en het feit dat hij nieuwsgierig is en van geen kleintje vervaard, weet hij de ware schuldige te vinden.
Ook deze auteur heeft, net als andere Scandinavische auteurs, met grote zorgvuldigheid alle elementen bij elkaar gesprokkeld, ze uitvoerig beschreven, en, gezien vanuit Filips standpunt, in een verhaal gegoten. De lezer blijft geboeid omdat ook hij/zij wil weten wie nu eigenlijk de schuldige is en waarom iemand een ander het hoofd inslaat.
De besloten gemeenschap waarin het verhaal zich afspeelt geeft de lezer weer geen erg optimistisch beeld van de Scandinavische samenleving.
Doordat het verhaal vanuit het standpunt van een jongere wordt verteld, kan het bij jongeren mogelijk meer herkenbaar overkomen.
Het verhaal heeft niet de sterkte van de thrillers van bijvoorbeeld Mats Wahl, maar heeft zo zijn eigen charme.

Pol Van Damme
februari 2009