Titel:

 Het geheim van Antarctica

 Reeks:

 Auteur:

 Dixie Dansercoer, Bavo Dhooge

 Aantal blz.

 301

 Illustrator:

 Michael Vincent

 ISBN:

 9789022322635

 Uitgever:

 Manteau

 uitgavejaar

 2008

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 10  

 Originele titel:

 AVI:

 9+

 Thema’s:

 poolreis, poolexpeditie, avontuur

 Prijs: €

 17,95

Jacob, een veertienjarige scheepsjongen, vaart mee op de expeditie van Dixie Dansercoer naar het zuidpoolgebied. Tijdens hun tocht houdt Dixie een dagboek bij. Op een bepaald ogenblik ontdekt de bemanning een bijzonder geheim. Het dagboek vormt nu een gevaar voor een bepaalde – erg belangrijke – groep industriëlen. Dixie vertrouwt Jacob het dagboek toe. Maar saboteurs belagen Jacob. Gelukkig ontmoet die de tweeling Anna en Agon tijdens een skivakantie in de Alpen. Maar daarmee houdt het gevaar niet op. De tweeling besluit Jacob te helpen.

Nu de poolgebieden erg in de aandacht zijn door de opwarming van de aarde en de gevolgen hiervan voor deze gebieden, is een verhaal over deze streken natuurlijk goed meegenomen. Alleen lijkt het erop dat dit verhaal er erg snel moest komen en daardoor erg onzorgvuldig opgebouwd is. Zo zijn er verschillende foute gegevens in het verhaal verwerkt; is de chronologie soms zoek; is de gebruikte woordenschat te moeilijk voor de doelgroep; worden Jacob overwegingen in de pen gelegd (hij schrijft ze in het dagboek) die niet van een veertienjarige afkomstig zijn enzovoort.
Het verhaal kan in zijn geheel niet overtuigen en geloofwaardig overkomen. Jammer.
Daarnaast wil het boek ook nog informatie geven over het zuidpoolgebied (waarbij Antarctica steevast als de Zuidpool wordt benoemd!). Ook die stukjes leiden onder een te moeilijke woordenschat en niet correcte informatie. De meest flagrante fout staat bij een foto van een Witte Haai die als onderschrift meekreeg: “Orka’s zijn onverbiddelijke jagers, steeds op zoek naar een prooi.”
Om terug te keren naar het echte verhaal: in de loop van het verhaal waarin de dagboekfragmenten worden weergegeven, beginnen die stilaan gewoon op een verhaal te lijken en helemaal niet meer op dagboekfragmenten.
De verschillende personages zijn weinig levensecht uitgewerkt, vooral de figuur van Jacob is een vreemd en weinig overtuigend personage. Hij gedraagt zich erg vreemd tegenover de anderen, lijkt nogal paranoïde en geeft weinig uitleg aan de tweeling over de reden van zijn gedrag. Nochtans willen die hem helpen, hoewel…De sarcastische en zelfs cynische houding van Agon berust op geen enkele grond en komt erg vreemd over.
De ontknoping is dan weer heel erg toevallig, zo toevallig dat ze weinig geloofwaardig overkomt.
Zoals reeds gezegd: een weinig zorgvuldig opgebouwd verhaal dat niet echt kan boeien met daarnaast verwarrende en niet correcte informatie.

Pol Van Damme
januari 2009