Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken.

 Titel:

 Zie me graag

 Reeks:

 

 Auteur:

 Guy Didelez

 Aantal blz.

 80

 Illustrator:

 Anne Westerduin

 ISBN:

 90-5908-018-1

 Uitgever:

 Davidsfonds/Infodok

 uitgavejaar

 2002

 Vertaler uit…:

 

 Leeftijd:

 + 9

 Thema’s:

 ouders, ruzie

 Prijs: €

 10,95

 

 

Robbe hoort zijn ouders kibbelen: zijn mama wil een weekend naar Parijs met haar vrienden van de kunstacademie en zijn papa wil niet dat ze gaat. Hij wil zelf wel met haar naar Parijs maar dat vindt ze niet goed, dan kan ze niet zo over kunstwerken praten als met haar medestudenten van de academie. Tot op het laatste moment probeert papa haar tegen te houden, maar ze gaat toch. Hij is vreselijk boos en Robbe durft haast niets zeggen. Hij vindt in de tuin een egel en smokkelt hem mee naar zijn kamer, hij wil een vriendje. Maar zijn vriendje ligt de hele tijd opgerold in de doos en durft zich niet te vertonen. ’s Avonds belt mama naar huis maar papa is nog zo boos dat hij niet met haar wil praten. Robbe is bang dat zijn ouders gaan scheiden, zo’n ruzie kan toch alleen maar slecht aflopen. De volgende morgen beseft Robbe dat hij de egel weer moet vrijlaten, dat die thuishoort in de tuin. Even later komt mama plots thuis, na die boze telefoon wou ze onmiddellijk naar huis. Ze ziet papa te graag om zo’n ruzie te maken. En alles wordt uitgepraat.

Een gevoelig verhaal vol zorgen en twijfels. Robbe wil niet dat zijn ouders ruzie maken en probeert hen weer samen te brengen, hen aan het lachen te krijgen. Maar het lukt hem niet. Daardoor wordt zijn angst nog groter, hij wil niet dat ze scheiden. Maar zijn ouders zien elkaar graag, dat maakt het voor hen nu juist zo moeilijk. Met rake woorden slaagt de auteur erin die drukkende sfeer weer te geven. Hij maakt duidelijk dat je in een relatie altijd open moet staan voor elkaar en dat niet alles vanzelf gaat. Elkaar graag zien kan pijn doen, een ruzie kan helpen om een probleem opgelost te krijgen. Dit verhaal laat zien dat een kind alles zal doen om zijn ouders bij elkaar te houden, liefst lachend en tevreden met elkaar. Toch bedenkt Robbe ook heel nuchter dat als er echt niet meer gepraat wordt, een scheiding nabij is. Maar daar denkt hij liever niet aan. De symboliek rond de kleine egel verduidelijkt het probleem: iemands vrijheid belemmeren helpt niet in een relatie, integendeel.
De sobere zwart-wit illustraties beklemtonen de sfeer van het verhaal. Ze raken in enkele lijnen de juiste gevoelens.


Mik Ghys

Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie aangepast op:15 maart, 2005