Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken.

 Titel:

 Opstand op het kerkhof

 Reeks:

 

 Auteur:

 Dirk Vranken

 Aantal blz.

 129

 Illustrator:

 Celeste Spannenburg

 ISBN:

 90-6822-921-4

 Uitgever:

 Clavis

 uitgavejaar

 2002

 Vertaler uit…:

 

 Leeftijd:

 + 9

 Thema’s:

 griezelen, kerkhof

 Prijs: €

 13,50

 

 

De aanleg van een ringweg over het kerkhof verstoort er de rust van de doden. Onder hen is de oma van Anoucha. Zij zet haar kleindochter ertoe aan om hen te helpen het project te doen stoppen. ’s Nachts beramen Anoucha en de levende doden plannen om de aannemer een lesje te leren. Dat mislukt jammerlijk en de enige die kan helpen is de oude grafdelver Miel. Samen geven ze Anoucha’s oma een nieuwe rustplaats, maar voor Arne, een zombie waarop Anoucha verliefd werd is het te laat. Zal ze hem nog ooit terugzien?

Echt griezelig kun je dit verhaal niet noemen. Als Anoucha naar de aannemer trekt met een bende zombies trek je eerder je neus op voor de viezigheid die ze achterlaten dan dat je bibbert en rilt. Het hele verhaal komt eigenlijk nogal ongeloofwaardig over. Dat men zomaar over een kerkhof een weg aanlegt zonder de graven te verplaatsen is wel erg vreemd, nog meer als de bulldozers zomaar over de graven rijden. De actie van Anoucha tegen de aannemer (ze giet koffie achter in zijn broek) is al even bizar. Het enige spannende moment met wat vaart is de achtervolging die erop volgt. Dat Anoucha een halsketting van haar overleden oma krijgt (iets wat onmogelijk lijkt) wordt niet geloofwaardig overgebracht.
De verschillende personages zijn niet helemaal levensecht geschetst; zo lijkt de vader een kluns die dagen met het installeren van een computer bezig is (zelfs met zaag en hamer!) en komt de moeder enerzijds erg bezorgd (belerend) over maar anderzijds is ze weinig betrokken met wat haar dochter uitvoert.
De doden lijken eerst nogal gewoon, maar even later blijken ze te bestaan uit vies slijm, uitpuilende ogen, rondspringende botten enzoverder.
De gebruikte taal is eenvoudig en gemakkelijk te lezen, maar de illustraties spreken helemaal niet aan; kinderlijk en statisch. Anoucha lijkt er een kleuter op terwijl ze een ondernemend meid van tien moet zijn.
Een gemiste kans van een auteur die met zijn eerste boek wel wist te boeien.


Pol Van Damme

Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie aangepast op:15 maart, 2005