Titel:

 De club van lelijke kinderen

 Reeks:

 Auteur:

 Koos Meinderts

 Aantal blz.

 128

 Illustrator:

 Annette Fienieg

 ISBN:

 90-216-1814-1

 Uitgever:

 Ploegsma

 uitgavejaar

 2002

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 9

 Thema’s:

 maatschappijkritiek, discriminatie

 Prijs: €

 13,95

Generaal Isimo geeft op zekere dag het bevel om alle lelijke kinderen op te pakken. Vrolijk versierde bussen rijden langs alle scholen om de kinderen op te halen. In één van de bussen zitten Paul die enorme flaporen heeft (bijgenaamd Jumbo) en Ellen die een kaal hoofd heeft (bijgenaamd het Eitje). De twee weten te ontsnappen en vinden onderdak in de boerderij van meneer Van Dijk en mevrouw Van Soest. Een journalist die zich hardop afvraagt of er geen sprake is van discriminatie verliest prompt zijn baan. Hij richt een nieuwe krant op. De moeder van Paul gaat dagelijks betogen voor de regeringsflat van generaal Isimo en elke dag sluiten er meer en meer moeders bij haar aan. De opa van Paul zoekt en vindt zijn kleinzoon. Samen broeden ze een plan uit om alle zogenaamd lelijke kinderen te bevrijden. Mevrouw Van Soest blijkt een bijzonder verleden te hebben dat ze gebruikt om hen daarbij te helpen…

Wie bepaalt wat mooi en lelijk is? Hoever kan een dictator gaan tot het volk in opstand komt? De personages in het verhaal helpen je een antwoord geven op deze en andere vragen die komen opborrelen naarmate het verhaal vordert. Ze zijn stuk voor stuk échte mensen: opa zeurt zoals opa’s kunnen zeuren maar de verdwijning van zijn kleinzoon en de zoektocht die hij onderneemt brengen een verandering in hem teweeg. De genegenheid die Van Soest en Van Dijk voor mekaar voelen wordt heel fijn neergezet. De generaal handelt als een echte dictator die door het volk zowel op handen gedragen als verafschuwd wordt. Het verhaal leest als een trein en de vele beschouwingen zijn als een tussenstation waar je even kan pauzeren en nadenken. De fijne tekeningen zijn een mooie aanvulling op de tekst.

Inge Umans