Titel:

 Lieg niet tegen mij!

 Reeks:

 Auteur:

 Malorie Blackman

 Aantal blz.

 152

 Illustrator:

 ISBN:

 90-261-1579-2

 Uitgever:

 De Fontein

Uitgavejaar

 2000

 Vertaler uit…:

 Engels: Jan Smit

 Leeftijd:

 + 13

 Thema’s:

 gezinssituatie, uitsluiting, chantage

 Prijs: €

 11,33

Gemma is ongelukkig. Zowel thuis als op school wordt ze al jaren genegeerd. Haar moeder is overleden en ze zoekt troost in plakboeken vol krantenfoto's van moeders. Op een dag komt er een nieuwe jongen in de klas: Mike. Gemma herkent hem van één van haar foto's. Ze komt de waarheid over Mike's moeder te weten en chanteert Mike daarmee. Toch voelt ze zich ook schuldig tegenover Mike. Als Mike op het punt staat iets onherroepelijks te doen, weet zij hem er van te weerhouden en leren ze pas echt iets over elkaar. Daarmee begint een lange weg naar intergatie; zowel op school als thuis.

Een sterk verhaal over twee jongeren die elkaars tegenpolen zijn maar toch meer gemeen hebben dan ze denken. Gemma wordt geschetst als een meisje dat zich heeft afgesloten van haar omgeving toen haar moeder stierf en nu door iedereen wordt genegeerd. Zij wentelt zich in zelfmedelijden en is daardoor jaloers op Mike die vanaf de eerste dag op school wordt aanvaard en geintegreerd. Mike op zijn beurt is al even onzeker als Gemma omdat zijn moeder in de gevangenis zit (niemand mag dat weten) en hij nu bij zijn grootouders verblijft. Hij zoekt warmte en vriendschap die hem al zolang ontzegd werd. Als Gemma de waarheid over Mike ontdekt, wil ze hem de vriendschap van de anderen ontnemen. Omdat Mike niet wil dat de anderen de waarheid te weten zouden komen (dan is hij de warmte en vriendschap weer kwijt, vreest hij) laat hij zich door Gemma chanteren.
Het verhaal is in korte hoofdstukjes geschreven, telkens afwisselend bekeken vanuit het standpunt van Mike en Gemma maar wel door de verteller, niet in ik-vorm. Het leest erg vlot en is boeiend geschreven
Het boek schetst heel echt de twijfel en onmacht bij Mike en de dualiteit bij Gemma die de vriendschap van Mike wil (hij is de enige die haar niet kàn negeren) maar anderzijds Mike chanteert, waarna ze zich onmiddellijk schuldig voelt.
Eigenlijk lost de communicatiestoornis tussen beiden pas op op het moment dat Mike zelfmoord wil plegen (hij weet niet meer wat te doen) en Gemma hem daarvan weerhoudt omdat ze anders met een onleefbaar schuldgevoel zou overblijven. Beiden ontdekken dat over hun problemen praten een weg naar de oplossing biedt en niet het zich blijven hullen in stilzwijgen en zelfkwelling.
Beiden komen sterker uit dit avontuur, maar het einde geeft aan dat het nu pas begint voor hen: de lange weg naar integratie en aanvaarding.
De omslagillustratie is totaal misplaatst en spreekt niet aan; ze geeft aan dat het om een boek voor jongere leeftijd gaat en dat klopt niet. Ook de titel is niet helemaal relevant en dat is spijtig voor zulk sterk verhaal.