Titel:

 Een huis vol geheimen

 Reeks:

 Auteur:

 Anneriek van Heugten

 Aantal blz.

 184

 Illustrator:

 (omslag) Michel Gruyters

 ISBN:

 90-6822-843-9

 Uitgever:

 Clavis

Uitgavejaar

 2001

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 12

 Thema’s:

 geschiedenis, droom, voorouders

 Prijs: €

 17,50 

In de daaropvolgende nacht droomt ze over het huis, maar dan 200 jaar geleden. Ze is in hetzelfde huis in de huid van een verre voorgangster met dezelfde naam. Ze beleeft daar een vreemde tijd, waarin een grote kloof bestaat tussen rijk en arm. Zij leeft in het huis van haar 'oom', maar die moet niet veel van zijn 'nichtje' hebben. Christine zal ontdekken dat haar oom als rijke graanhandelaar er niet zulke fraaie activiteiten op nahoudt en ze ontdekt het geheim van de kelder. Op het ogenblik dat het er voor haar helemaal niet goed uitziet, wordt ze wakker gemaakt door haar oma en blijkt het hele avontuur gedroomd. Of toch niet; want ze weet nu een geheime schuilplaats in de vloer en waarvoor het luik in de kelder diende.

De auteur wil een stukje geschiedenis van Brugge aan de lezer vertellen en doet dit door middel van de hedendaagse Christine die in haar droom een personage wordt uit het Brugge van 200 jaar geleden. De overstap naar die periode en haar terugkeer naar het heden gebeuren op voor de lezer niet direct geloofwaardige manieren. Christine valt gewoon in slaap en belandt in haar droom in het verleden, maar weet alles nog van het nu en wil er ook naar terug, maar dat lukt niet. Ook haar terugkeer naar het heden (haar grootmoeder roept haar op een moment dat ze een klap van haar oom kreeg) roept vragen op. Ze droomde dus het hele verhaal maar ze heeft wel een dikke kin van die klap. Hoe valt dat te rijmen? Wat ook vragen oproept is het feit dat Christine verloren loopt in haar zoektocht naar de haven, maar dat de onderaardse gang vanuit haar huis rechtstreeks in de haven uitkomt, en die leek toch niet zó lang.
Eénmaal in het verleden krijgt de lezer een geschiedenisles over het leven in Brugge van toen. De auteur zet het verschil tussen arm en rijk wel heel dik in de verf. Op sommige ogenblikken wordt het zelfs belerend, moraliserend. Ook het toeval speelt een erg grote rol in het verhaal, een te grote rol om helemaal geloofwaardig te zijn. Met haar 21^ste eeuw-kennis komt ze informatie te weten over haar verre voorouders.
Haar personage komt dan ook dubbelslachtig over. Ze is een meisje uit de 21^ste eeuw maar moet zich voegen naar de normen en gewoontes uit de 18^de eeuw.
De auteur gebruikt een aantal termen die niet steeds duidelijk zijn. Een aantal worden onderaan de bladzijden cursief uitgelegd maar niet allemaal; zoals chaperone, rushes, rokjas, zielenheil, lampetkan….
In een epiloog maakt de auteur gauw een einde aan haar verhaal met korte vermeldingen van wat er verder gebeurde met de Christine uit 1771 (waaruit blijkt dat het om historisch bestaande figuren zou gaan) en met de Christine uit het heden.
Er bestaan meerdere verhalen over persoonsverwisselingen naar een andere tijd; deze is één van de minder overtuigende.