Titel:

 Strijd om Drakeneiland

 Reeks:

 Auteur:

 Lydia Rood

 Aantal blz.

 105

 Illustrator:

 Kees de Boer

 ISBN:

 9789025851255

 Uitgever:

 Leopold

 uitgavejaar

 2007

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 9

 Originele titel:

 AVI:

 9+

 Thema’s:

 kindermaatschappij, machtsovername, verzet

 Prijs: €

 12,95

Er komen nieuwe kinderen aan op Drakeneiland. Tot ergernis van Mo nemen ze al snel het hele bestuur van het eiland over en vaardigen hun eigen wetten uit. Mo denkt dat hij de enige is die dit niet wil pikken, maar hij ontdekt dat er veel meer kinderen deze situatie niet aanvaarden. Als er kinderen worden opgepakt en zelfs verdwijnen is voor Mo de maat vol; maar hij loopt zelf gevaar. Wat nu?

Dit verhaal is het vervolg op ‘Overleven op Drakeneiland’ en volgt Mo, die zich verzet tegen de machtsovername van een aantal nieuwelingen.
Het verhaal speelt zich dan wel af op een eiland waar alleen kinderen leven, maar het weerspiegelt net een volwassenenwereld. Er is een leidende groep, de Parlevinkers, er wordt recht gesproken, er wordt gewerkt, de kinderen krijgen een betaalmiddel enzovoort. Deze democratische samenleving wordt nu echter door een despoot overgenomen, die tegenstanders opsluit of verbant, die censuur invoert en gewapende opzichters in uniform aanstelt. Daartegen organiseert zich een ondergronds verzet dat uiteindelijk zal overwinnen.
Toch kan je je niet van de indruk ontdoen dat de auteur zich niet houdt aan haar eigen idee, waardoor de geloofwaardigheid van het geheel wordt ondermijnd. Het idee van een soort strafeiland voor kinderen die zich niet goed gedragen, (volgens volwassenen dan toch) wordt meer een pretpark. En waar Mo bij zijn aankomst angstig en alleen over het eiland dwaalde, worden nieuwelingen nu verwelkomd op een steiger; terwijl kinderen met heimwee weer huiswaarts keren. In dit tweede verhaal blijkt de gemeenschap nog veel groter te zijn dan je als lezer eerst had gedacht en is ze gewoon een afspiegeling van een ‘grote mensen maatschappij’.
Maar goed, eenmaal je dit gegeven naast je neerlegt, krijg je een vrij spannend verhaal waarin de kinderen wel levensecht overkomen en door jonge lezers gemakkelijk zullen herkend worden. Met het ‘exotische’ gegeven van een eiland waarop kinderen de baas zijn en geen volwassenen voorkomen, zullen de lezers hun fantasie de vrije loop kunnen laten en genieten van dit avontuurlijke verhaal.

Pol Van Damme
november 2007