Titel:

 Het zwarte geheimenboek

 Reeks:

 Auteur:

 Fiona Higgins

 Aantal blz.

 240

 Illustrator:

 (omslag) David Wyatt

 ISBN:

 9789045105611

 Uitgever:

 Querido

 uitgavejaar

 2007

 Vertaler uit…:

 Engels: Martha Heesen

 Leeftijd:

 + 12

 Originele titel:

 The Black Book of Secrets

 AVI:

 9+

 Thema’s:

 geheimen, dorpsgemeenschap, avontuur

 Prijs: €

 14,95

Ludo Flint belandt op een kwaaie, koude winterdag in een afgelegen dorpje. Hij wordt het hulpje van een vreemde pandjesbaas Joe Zabbidou, die veel geld over heeft voor de geheimen van de dorpelingen. Die hebben heel wat te verbergen en Zabbidou’s zaakje draait. Dit tot tegenzin van de plaatselijke ‘zakenman’ Jeremias Rotter die het hele dorp in zijn macht heeft. Alleen op Joe en Ludo heeft hij geen enkele vat en dat stoort hem geweldig. Hij roept de hulp in van de pastoor. Maar of dat veel helpt?

Dit bijzondere verhaal speelt zich af (een onbepaalde tijd geleden waarin mensen zich voornamelijk te voet of met paard en koets verplaatsten) in een onaangename, niet bepaalde streek waar zelfs de natuur de dorpelingen tegenwerkt: de dorpsstraat is erg steil en dikwijls erg glad vanwege het slechte klimaat dat er heerst. Daarnaast zijn alle dorpelingen bang van Jeremias. Die ongure figuur heeft het zodanig geregeld dat iedereen bij hem in het krijt staat en eigenlijk nooit van zijn schuld kan afkomen. Door de komst van Joe en Flint zal daar verandering in komen. Zo kijken de dorpelingen langzaam maar zeker ook anders tegen hun ‘despoot’ aan en durven ze zich verweren. Maar ze keren zich ook tegen Joe en Ludo, die eigenlijk hun ‘bevrijders’ zijn van het juk waaronder ze leefden. Heel treffend is de evolutie die Joe teweegbrengt bij de dorpelingen door het opzetten van zijn handeltje. Van bange, achterdochtige mensen evolueren ze naar zelfbewuste mensen die het recht in eigen handen nemen en zich niet meer laten betuttelen. Dat is ook het moment waarop Joe en Ludo het dorp verlaten. En daarna volgt een zeer verrassend slot waarbij alle puzzelstukjes in elkaar passen en alle gebeurtenissen hun plaats krijgen.
De sfeer in het verhaal is er één van miserie, achterdocht, een strijd voor het bestaan. Dus eerder deprimerend, al wordt het verhaal op een eerder opgewekte manier verteld. Er zijn drie invalshoeken: eerst door een aantal ‘gewone’ hoofdstukken die het verhaal vertellen; anderzijds zijn er de herinneringen van Ludo Flint, waardoor de lezer dus beseft dat het verhaal al voorbij is en die de verhalende hoofdstukken aanvullen. En er zijn de geheimen van de dorpelingen die hun geheim bij Joe komen verpanden en die Joe in het Zwarte Geheimenboek noteert. Ook die dragen bij tot het verhaal.
Het beeld van de stad – die ver weg gelegen is – is ook al niet opwekkend. Joe heeft er absoluut geen goede herinneringen aan, integendeel. Hij moest het vege lijf redden en kwam zodoende ongewild in het bergdorpje aan.
Een bijzonder verhaal dat de lezer zeker zal aanspreken en geboeid houdt en waarin ook een diepere betekenis op een knappe manier werd verwerkt.

Pol Van Damme
november 2007