Titel:

 Ik ben geen racist

 Reeks:

 Auteur:

 Per Nilsson

 Aantal blz.

 301

 Illustrator:

 Bas Sebus (omslag)

 ISBN:

 9789056379223

 Uitgever:

 Lemniscaat

 uitgavejaar

 2007

 Vertaler uit…:

 Zweeds: Femke Blekkingh-Muller

 Leeftijd:

 + 14

 Originele titel:

 Svenne, en (o)möjlig berättelse

 AVI:

 9

 Thema’s:

 racisme, politiek, populisme, terreur, opstand

 Prijs: €

 14,95

Terwijl Frederik Svensson, kortweg Svenne genaamd, zich schuil houdt in een vakantiehuisje op de vlucht voor wraak, vertelt hij zijn verhaal over hoe het zo ver is kunnen komen.
Alles begint bij een uitstapje naar Stockholm, waar hij wordt neergestoken door een allochtone jongen. Later wordt hij benaderd door de charismatische Nils Dackeman die een politieke partij opricht: de Partij Rechtvaardig Zweden. Svenne wordt de partijsecretaris van deze populistische partij die het rechtse nationalisme hoog in het vaandel draagt. De partij wordt op korte tijd ontzettend populair en in geen tijd ontaardt de Zweedse maatschappij in een schrikbewind waarbij allochtonen en vluchtelingen de kop van Jut zijn.
Tot het grote drama toeslaat …

Nilsson, alom gekend om zijn diepgravende jeugdromans, vertelt glashelder dit boeiende verhaal dat brandend actueel is. Fantasie of realiteit? Het leven zoals het is? In elk geval het leven zoals het zou kunnen zijn. Daarom zou iedereen dit boek moeten gelezen hebben, als eye-opener voor het alom oprukkende rechtse gedachtegoed en waar dit naartoe kan leiden.
De opbouw is doordacht. Al vanaf de eerste zin weet je als lezer dat er iets dramatisch is gebeurd. Maar de ware toedracht van de zaak kom je slechts beetje bij beetje te weten. Tot op het einde is de spanning aanwezig en is nieuwsgierigheid de motor om door te lezen.
Het verhaal is genuanceerd en de personages roepen in hun subtiliteit een zekere sympathie op. Je voelt hoe de meesten slachtoffer zijn van een systeem en hoe dat systeem hen verandert in een soort marionetten.
Door zijn stijl, waarin hij de lezer rechtstreeks aanspreekt (“Ja, nu zal ik vertellen, en ik vertel het aan jou.”), voel je je persoonlijk betrokken bij het gebeuren.
Wel jammer dat de vertaler gekozen heeft voor deze erg populistische titel, terwijl de originele titel veel subtieler is (‘Svenne, een (on)mogelijk verhaal’), omdat Svenne tijdens zijn vertelling de waarheid tracht te achterhalen adhv zijn herinneringen en de documenten in de laptop van Dackeman. Maar laat dit commerciële trucje de leespret niet bederven.

Eric Vanthillo
oktober 2007