Titel:

 Papa is weg

 Reeks:

 Auteur:

 Barbara Rottiers

 Aantal blz.

 78

 Illustrator:

 Tine Van Lent

 ISBN:

 9789020966176

 Uitgever:

 Lannoo

 uitgavejaar

 2006

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 9

 Originele titel:

 AVI:

 8

 Thema’s:

 gevangenis, verwerking, kind-ouder-relatie

 Prijs: €

 12,95

Rodrigo vindt zijn huis leeg en koud en mist de gezelligheid van vroeger.
Zijn moeder, zijn kleine zusje Carlotta en de peuter Benoit kunnen voor hem de leegte niet opvullen. Hoewel ze als achterblijvend gezin wel veel steun aan elkaar hebben.
Want zijn vader is een tijdje weg naar de gevangenis.
Ooit komt vader terug. Maar wanneer is dat, ‘ooit’?
En als hij ooit terugkomt, zal hij ons dan nog wel herkennen?
Wat is het ergst, een papa in de gevangenis of een papa met kanker?
Mogen de anderen dit weten of moet je het geheim houden? En hoe zullen ze erop reageren?
Is misdaad erfelijk? En houdt Sinterklaas ook van kinderen met een papa in de gevangenis?
Deze en nog veel meer vragen spoken door zijn hoofd en dapper zoekt hij er zich een weg doorheen.
De confrontatie op school, het eerste bezoek aan de kille gevangenis, de gemiste voetbalwedstrijden, de baalmomenten maar ook de verwenmomenten, …
Rodrigo maakt het allemaal mee en samen met hem krijgt de lezer een boeiende inkijk in een tot hiertoe amper beschreven problematiek over kinderen wiens ouders in de gevangenis zitten.

Gek misschien, maar op het gevangeniswezen rust nog steeds een groot taboe. Of beter een onvermogen om er genuanceerd over te praten in alle openheid.
Daarom is dit boekje een welkom verhaal voor iedereen, zowel ter verwerking als ter info dat ‘gevangenen ook maar mensen zijn’…
Rottiers vertelt een boeiend verhaal met een eenvoudige woordenschat en in korte, vlot leesbare zinnetjes. Netjes chronologisch en doorspekt met realistische emoties.
Heel af en toe dreigt het verhaal over te hellen naar het ‘pedagogisch verantwoorde’, maar telkens weet zij dit net op tijd te voorkomen door een bijzondere wending of grap.
De eenvoudige illustraties in collagetechniek verluchten het verhaal zonder er iets aan toe te voegen. Een grotere abstractie had welkom geweest en vaak ogen de figuren erg kinderlijk en grotesk.

Eric Vanthillo
februari 2007