Titel:

 Buitenbeen

 Reeks:

 Auteur:

 Dirk Bracke

 Aantal blz.

 136

 Illustrator:

 (omslag) Marijke Meersman

 ISBN:

 90-59322-77-0

 Uitgever:

 Abimo

 uitgavejaar

 2006

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 12

 Originele titel:

 AVI:

 9

 Thema’s:

 gehandicapt, verliefd, internet, oplichting

 Prijs: €

 13,95

Delphine is een vrolijke, opgewekte tiener maar zit in een rolstoel. Daardoor voelt ze zich soms geremd maar ze wil graag meedoen met haar leeftijdsgenoten. Wanneer ze naar een fuif gaat, ontmoet ze Robin. Hij helpt haar wanneer ze door een zatte dansende jongen met rolstoel en al omvergelopen wordt. Ze merkt dat Robin zijn handen steeds verstopt omdat hij haast geen vingers heeft, enkel stompjes. Ze raken in gesprek en het klikt tussen hen. Ze maken afspraakjes en redden zich samen prima. Ondertussen heeft Delphine een mail gekregen over een filmrol. Ze voelt zich vereerd en droomt al over een carrière als actrice. Tot ze hoort dat ook andere meisjes zo’n mail hebben gekregen. Ze blijft contact houden maar als ze zich moet uitkleden voor een webcam als auditie vindt ze toch dat het wat ver gaat. Gelukkig komen haar ouders erachter die onmiddellijk de politie inlichten. Dat Delphine even later toch wordt aangesproken voor een echte filmrol, maakt haar uiteraard dolgelukkig.

Deze tienerroman bevat alle ingrediënten van het tienerleven: fuiven, verliefd zijn, afspraakjes, internet, ongewenste mails en bezorgde ouders. Dat Delphine gehandicapt is, verandert niets aan deze gebeurtenissen. Het is gewoon een alledaags gegeven, en daarmee toont de auteur dat gehandicapten dezelfde leefwereld hebben als andere tieners. Zij zijn ook bezorgd over hun uiterlijk, over hoe ze overkomen bij het andere geslacht, over hoe ze hun ouders moeten overtuigen dat ze iets zelf en alleen willen doen. De handicap zorgt natuurlijk voor een extra element waar ze zich zorgen over maken, maar toch beantwoorden hun gevoelens perfect aan die van de doorsnee tiener. Toch wordt genadeloos duidelijk dat jongeren zonder handicap zich laten afschrikken door zo’n handicap: de mooie jongen op de fuif neemt snel afstand van Delphine als blijkt dat zijn eerder getoonde interesse naar een meisje in een rolstoel ging. Zelfs de tweelingzus van Delphine snapt niet wat haar zus op een fuif gaat doen. Ze zorgt voor haar zus maar is toch meer met haar eigen leven bezig. Dat Delphine contact krijgt met een lotgenoot is mooi, maar wel gemakkelijk. Zij weten natuurlijk wat het is om voor zichzelf te moeten opkomen en nagestaard te worden, het schept een band. Maar zo blijft dit verhaal jammer genoeg hangen bij ‘soort zoekt soort’, om het cru te stellen. En dat mag de bedoeling niet zijn. Hoe mooi dit verhaal ook is, een relatie van Delphine met een ‘gewone’ jongen was geloofwaardiger geweest. Misschien minder realistisch, maar zeker een betere stap naar integratie. Meer openheid is belangrijk, en dat wordt hier jammer genoeg net niet doorgegeven. Dat was nochtans de bedoeling want dit boek is gegroeid vanuit jongeren verbonden aan de thuisbegeleidingsdienst ‘t Spoor. Het moest een verhaal worden over gewone jongeren die net iets ‘anders’ zijn maar toch hetzelfde willen doen en voelen als andere tieners. Er is zelfs een speciale lesmap gemaakt om in de eerste en tweede graad van het secundair onderwijs te werken rond dit boek, niet alleen voor taal maar ook met vakoverschrijdende opdrachten. Veel goede bedoelingen die een vlot en realistisch verhaal afgeleverd hebben. Dit boek blijft een hedendaags en realistisch verhaal, het zal zeker zijn publiek vinden. Het is een krachtige weerslag van het hedendaagse jongerenleven.

Mik Ghys
april 2006