Titel:

 De vogelverschrikker en zijn knecht

 Reeks:

 Auteur:

 Philip Pullman

 Aantal blz.

 176

 Illustrator:

 Philip Hopman

 ISBN:

 90-00-03669-0

 Uitgever:

 Van Goor

 uitgavejaar

 2005

 Vertaler uit…:

 Engels: Wiebe Buddingh’

 Leeftijd:

 + 10

 Thema’s:

 reistocht, avontuur, vogelverschrikker

 Prijs: €

 15,95

Op een dag helpt Tim een tot leven gekomen vogelverschrikker in een modderig veld. Hij wordt diens knecht en samen trekken ze door het land waarbij ze vele avonturen beleven. Tim moet zijn meester meermaals redden uit de moeilijke situaties waarin deze telkens weer verzeild raakt. Maar een vreemde advocaat volgt het stel en wil de vogelverschrikker koste wat het kost te pakken krijgen.

Dit verhaal doet ergens denken aan ‘de tovenaar van Oz’ , waarin ook niet levende figuren plots een eigen leven beginnen te leiden of sommige dieren beginnen te praten. Het verhaal begint veelbelovend maar kan uiteindelijk toch niet helemaal overtuigen. De vogelverschrikker werkt zichzelf telkens weer in nesten en de jongen haalt zijn meester telkens uit te penarie of lapt hem op als het nodig is. De avonturen die beiden beleven zijn heel uiteenlopend en vormen geen geheel; het zijn slechts enkele elementen uit sommige avonturen die uiteindelijk samenkomen ten gunste van de vogelverschrikker. Op een gegeven moment belanden beiden op een klein eilandje en heel dat avontuur heeft een totaal andere sfeer dan de andere. Dan volgt een rechtszaak met sprekende vogels om te eindigen in een slot waarin ook nog eens een milieuvervuilende zaak terug ten goede wordt gekeerd. Eind goed, al goed en ze leefden nog lang en gelukkig. Maar is dit een sprookje?
De schrijver haalt een aantal maatschappelijke punten aan waarover hij, doorheen het verhaal, zijn visie wil duidelijk maken. De vraag is alleen of de jonge lezers dit zullen doorhebben en ook nog verstaan. Want ook de vogelverschrikker staat voor een bepaald soort mensen; mensen die zich beter voelen dan anderen, zichzelf bijzonder goed vinden, altijd in de belangstelling willen staan maar als leeghoofden door de wereld banjeren als stijve harken. Toch is de vogelverschrikker ook ontroerend ontwapenend als hij het over zijn ‘innerlijke overtuiging’ heeft.
Een niet helemaal evenwichtige vertelling over een zelfvoldane vogelverschrikker met een hart.

Pol Van Damme