Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken.

 Titel:

 Weg

 Reeks:

 levensecht

 Auteur:

 Bettie Elias

 Aantal blz.

 140

 Illustrator:

 Anne Westerduin

 ISBN:

 90-448-0504-5

 Uitgever:

 Clavis

 uitgavejaar

 2005

 Vertaler uit…:

 

 Leeftijd:

 + 10

 Thema’s:

 vluchteling, asielzoeker, afscheid

 Prijs: €

 13,95

 

 

Van de ene op de andere dag worden Dinar en zijn familie uit hun huis in Kosovo verdreven. Servische soldaten voeren zijn vader hardhandig weg. Dat is het begin van een onzekere tocht vol verschrikkingen naar een onbekend land met een onbekende taal. Gelukkig is er een landgenootje dat Dinar wegwijs maakt in het asielcentrum en de school. Maar Dinar blijft zijn vader missen. Hij houdt zich vast aan elke strohalm om een spoor van zijn vader terug te vinden. Maar dat is niet zo eenvoudig en zijn toekomst hier al even onzeker. Dinar heeft het niet gemakkelijk!

De verschrikkingen van een oorlog, de angst en onzekerheid van kinderen op een goeie en gepaste manier overbrengen, naar kinderen toe, is niet eenvoudig. De auteur is er absoluut in geslaagd om dit te doen. In een eenvoudige taal, begrijpbaar voor iedereen maar ook heel herkenbaar zonder dat je een echte oorlogssituatie hebt meegemaakt, geeft dit verhaal het angstige en onzekere gevoel van Dinar heel goed weer. En Dinar is dan nog een sterk kind; misschien zelfs sterker dan zijn moeder die onder het hele gebeuren zo lijdt dat ze zich afkeert van de wereld, zelfs van haar kinderen. Hij blijft, tegen beter weten in, altijd hopen dat hij zijn vader (misschien) ooit zal weerzien. Daarin vindt hij ook de moed om verder te gaan, hoe moeilijk het leven ook is: in het asielcentrum, in een onbekend, koud land met zijn vreemde taal, in een vreemde school, zonder zijn vrienden en zonder een ‘thuis’.
Als oplettende lezers even doordenken, dan kunnen zij het leven van Dinar overzetten op alle kinderen die hun huis, thuis, vrienden en omgeving moeten verlaten omwille van oorlogen of ellende en zo een idee krijgen hoe zulke kinderen zich moeten voelen. Daardoor zullen ze (hopelijk) ook meer begrip krijgen voor deze kinderen. Hopelijk beseffen ze dan ook in wat voor luxesituatie zij hier verkeren en dat dingen waar zij zich druk om maken (of ruzie of gezeur) in het niet vallen bij wat deze oorlogsslachtoffertjes moeten verdragen en meemaken.
De heel sobere illustraties lijken in het begin weinig zeggend, maar passen perfect bij het gegeven: alles wat overbodig is, is weggelaten: alleen de essentie is overgebleven, waardoor ze zeer sterk de sfeer van het verhaal ondersteunen.
Een pakkend verhaal dat heel wat kinderen aan het denken kan zetten.

 

Pol Van Damme


Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie gemaakt of aangepast op:24 november, 2005