Titel:

 Daki in Afrika

 Reeks:

 Auteur:

 Frank Noë

 Aantal blz.

 138

 Illustrator:

 (omslag) Martijn van der Linden

 ISBN:

 90-258-4512-6

 Uitgever:

 Leopold

 uitgavejaar

 2005

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 10

 Thema’s:

 Afrika, fotografie, verschillende culturen

 Prijs: €

 13,95

De vader van Daki is natuurfotograaf en heeft voor National Geographic de opdracht gekregen om de savanne in Tanzania ’s nachts te fotograferen. Daki mag mee! Hij krijgt van zijn grootvader een wegwerpcameraatje waarmee hij zijn eigen fotoreportage kan maken. Vader en zoon kamperen op de boerderij van Massa, een oude Zuid-Afrikaan die zich naast de Pangani rivier heeft gevestigd. Soms mag Daki ’s nachts mee op pad en dat vindt hij best spannend. Overdag maakt hij kennis met Kume, een Masai-jongen en Ben, een vissersjongen. Daki staat er van versteld hoe ver de werelden van die twee jongens van elkaar verwijderd zijn. Ze beschuldigen elkaars stammen voortdurend van dingen die verdwenen of stuk zijn. Daki wil ze dichter bij elkaar brengen en vat het plan op om een voetbalwedstrijd te organiseren. De twee jongens krijgen de opdracht elk een team samen te stellen. Maar dan wordt Daki ziek. De wedstrijd wordt uitgesteld maar kan uiteindelijk, op de valreep voor hun vertrek naar Nederland, toch doorgaan…

Een ontspannend boek dat de lezer mee op reis neemt naar Afrika. Het heeft een leuk en erg tot de verbeelding sprekend onderwerp: een jongen die mee op fotosafari mag met zijn vader. Maar de schrijver laat in zijn verhaal weinig over aan de verbeelding van de lezer. Zo wordt zowat alles uitgelegd, vb. waarom Daki Engels kan spreken (daar staat de jonge lezer die in het verhaal zit niet echt bij stil en dat is ook niet zo belangrijk). Het boek gaat niet alleen over de natuur en de dieren van de savanne. Die zijn belangrijk voor Daki’s vader maar Daki heeft vooral oog voor zijn twee nieuwe vrienden. Als een echte idealist stort hij zich op de taak de stammen dichter tot elkaar brengen en organiseert daarvoor een voetbalwedstrijd. De oude Massa vertelt voortdurend sterke verhalen die, aldus de schrijver, met opzet lijken op de avonturen van Baron van Münchhausen. Ze zijn wel leuk om te lezen maar voegen wat mij betreft niets extra toe aan het geheel.

Inge Umans