Titel:

 De stoel van opa Dolk

 Reeks:

 Auteur:

 Gil vander Heyden

 Aantal blz.

 95

 Illustrator:

 Bianca Hugens

 ISBN:

 90-5908-096-3

 Uitgever:

 Davidsfonds/Infodok

 uitgavejaar

 2004

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 8

 Thema’s:

 opa, dood, handicap, vriendschap

 Prijs: €

 13,50

Na de dood van opa is Ivo de enige die in opa’s gemakkelijke stoel mag zitten. Zo merkt hij dat hij door het raam een huis kan zien dat alleen vanuit opa’s stoel zichtbaar is. Hij zoekt het huis op straat en leert de inwoners kennen: Elleke en Koot, dikke vrienden van zijn opa. Elleke zit in een rolstoel en wordt een goede vriendin van Ivo. Blijkbaar had zijn opa beloofd dat als hij zelf niet meer zou komen, Ivo wel zou komen. Ivo leert een andere kant van zijn opa kennen en geniet ondertussen met volle teugen van de vriendschap met Elleke.

Dit is een erg gevoelig verhaal waarin heel wat thema’s verwerkt zitten: Elleke en haar handicap, de dode opa, de onbekende kant van opa, Elleke die een andere moeder fantaseert,... De stijl van het verhaal is eenvoudig, traag en sfeervol, zelfs erg poëtisch. Wanneer Ivo’s vriend, die even met een andere jongen optrok omdat Ivo zoveel naar Elleke ging, terugkomt, zegt hij :’Hij doet andere dingen met woorden dan jij en ik. Hij verstaat me wel maar hij begrijpt me niet.’ De tekst zit vol met zo’n kleine pareltjes. De bedenkingen van Ivo kunnen de lezer ook aan het filosoferen zetten. De personages krijgen heel wat diepgang, op korte tijd leer je die drie personen erg goed kennen, hun sterke en hun zwakke kanten. Het optimisme van de goedlachse Koot werkt aanstekelijk, alleen Elleke gaat door een moeilijke periode. Door haar te steunen krijgt Ivo een betere kijk op het leven en groeit hij meer naar de volwassenheid toe. De illustraties proberen de sfeer van het verhaal te pakken te krijgen maar ze blijven eerder oppervlakkig. De omslagillustratie raakt wel de juiste sfeer en nodigt daardoor uit om het boek vast te nemen.


Mik Ghys