Titel:

 Loedolf, het stokstaartje

 Reeks:

 Auteur:

 Lieve Hoet

 Aantal blz.

 136

 Illustrator:

 Sabien Clement

 ISBN:

 90-209-5359-1

 Uitgever:

 Lannoo

 uitgavejaar

 2003

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 10

 Thema’s:

 dierenverhaal, groepsleven, overleven

 Prijs: €

 12,95

In de grasvlakten van Zuid-Afrika leeft Loedolf met de andere stokstaartjes van zijn groep. Het leven van de groep is er één van overleven in de droogte, ‘eten of gegeten worden’, vluchten voor roofdieren, samenwerken en elkaar vertrouwen. En toch zijn alle stokstaartjes verschillend en hebben ze elk hun eigen mogelijkheden al twijfelt Loedolf, na een ernstige fout, aan die van hem. Toch wacht hem een belangrijke taak. Hij zal zijn verantwoordelijkheid moeten nemen.

Dit dierenverhaal vertelt een verhaal met een sterke sociale achtergrond. De dieren vormen een levensgemeenschap met een leider, bewakers, verzorgers, opvoeders, wijze ouderlingen, speelse jongeren, verliefdheid, jaloezie en zelfs een geloof in een opperwezen en een leven na de dood.
De auteur heeft de dieren heel erg ‘vermenselijkt’. Daarnaast zijn er enkele dieren die ‘iets meer’ hebben of ‘kunnen aanvoelen’; die levenswijsheid in verhalen vertellen of meer ‘zien’ dan de anderen. Spijtig genoeg komen net deze dieren en dat ‘geloof’ niet helemaal tot hun recht in dit verhaal. Louwtjie is zo’n dier dat bijzondere gaven heeft, maar dat bijzondere speelt slechts matig mee in het verhaal. Loedolf weet diens woorden of handelingen ook niet altijd te plaatsen, terwijl net dat de meerwaarde had kunnen betekenen.
Ook de verhalen van Gertruida, een ingeweken stokstaartje met een hoge sociale plaats, hadden meer impact op het verhaal mogen krijgen, waardoor het waardevoller zou geworden zijn. Gertruida zoekt ook nooit mee naar voedsel, ze wordt gevoerd; maar er wordt geen reden voor aangehaald.
Nu blijft het eigenlijk nogal oppervlakkig allemaal en dat is spijtig omdat dit verhaal nog meer diepere inhoud had kunnen krijgen.

Pol Van Damme