Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken.

 Titel:

 Bloemen op de muur

 Reeks:

 

 Auteur:

 Kristien Dieltiens

 Aantal blz.

 208

 Illustrator:

 (omslag) Marijke Meersman

 ISBN:

 90-448-0066-3

 Uitgever:

 Clavis

 uitgavejaar

 2003

 Vertaler uit…:

 

 Leeftijd:

 + 14

 Thema’s:

 kansarmoede

 Prijs: €

 15,95

 

 

De zestienjarige Sandy groeit op in een gezin dat het financieel erg moeilijk heeft. Ze houdt op sommige momenten het gezin draaiende, als vader en moeder het weer op een zuipen zetten in het café op de hoek. Ze zorgt dan voor haar broer Kevin, die erg teruggetrokken is en stottert, en de tweeling die naar niks of niemand luistert en voortdurend kattenkwaad uithaalt. Ze zorgt ook voor vava, die geen zinnig woord meer kan uitbrengen maar voortdurend uit de bijbel citeert. Ze bedelt verlepte groenten tegen sluitingstijd op de markt en verzint steeds nieuwe, meelijwekkende verhalen. Sandy droomt van een ander leven. Ze is verliefd op Alexander, een jongen uit een wijk waar de huizen groot zijn en de mensen mooi, waar niemand zich hoeft te schamen. Sandy schaamt zich, over haar situatie, over haar uiterlijk. Ze is bleek en dik en haar tanden staan scheef, maar er is geen geld voor een beugel. Sandy tekent en schildert graag en zou liever naar de kunsthumaniora gaan dan op de huishoudschool te blijven waar ze nu zit. Ze is de primus van de klas en wordt door haar leerkracht aangemoedigd de stap te zetten. Alexander trekt zich er niks van aan dat hij verliefd is op een ‘ypsilongriet’, zoals zijn vriend het onder zijn neus wreef. Hij schuift alle vooroordelen van ‘zijn’ mensen over ‘die’ mensen van zich af en volgt zijn hart…

Dit boek dompelt je onder in de rauwe werkelijkheid van Sandy en haar familie. Het boek komt erg geloofwaardig over en is beklijvend geschreven. De schrijfster laat afwisselend Sandy en Alexander aan het woord, waarbij hun werelden duidelijk belicht worden en waaruit blijkt hoe weinig wederzijds begrip er is en hoe beide werelden vol vooroordelen over elkaar zitten. “Ze zijn verbonden door hun gevoelens, hun dromen, hun denken (…) en verwijderd door hun afkomst, hun school, hun toekomstperspectieven en hun leefomgeving.” Dan zijn er uitweidingen over de jongen Kevin. Wanneer hij aan bod komt treedt de schrijfster als onbetrokken observator op en registreert ze zijn gedragingen en handelingen, die voor een keerpunt in het verhaal zorgen.
Het boek begint met een voorwoord van Mieke Vogels die o.a. jaren minister van Welzijn geweest is en eindigt met een nawoord van Ankie Vandekerckhove, Kinderrechtencommissaris, waarin zij een pleidooi houdt voor de gelijke kansen die al onze jongeren zouden moeten hebben en tegen het ‘hokjesdenken’.


Inge Umans


Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com

Recensie gemaakt of aangepast op:07 maart, 2005