|
Over
een kale, moerassige aarde rijden zelfstandige stadstaten. Om aan brandstof
en grondstoffen te komen, veroveren ze andere, kleinere steden. Zo ook de
stad Londen. De 15-jarige Tom voorkomt een moordaanslag op een
vooraanstaande wetenschapper. In plaats van een beloning wordt hij samen met
Hester, die de aanslag pleegde, de stad uitgegooid. Noodgedwongen zijn ze op
elkaar aangewezen. Tom ontdekt dingen die hij eerst voor onmogelijk hield.
Beide jongeren willen koste wat kost terug in Londen geraken, maar dat
blijkt niet eenvoudig. Iemand wil dat ze Londen niet levend bereiken.
Dit fantasy-verhaal speelt zich af in een verre toekomst van de aarde. Al
van bij de aanvang wordt de lezer geboeid: een rijdende, reizende stad
Londen? Al kan je je zulke stad niet direct voorstellen, toch komt de
beschrijving ervan en het leven erop erg geloofwaardig over en al gauw neem
je het gewoon aan dat er rijdende steden over de aarde razen. Een aarde
trouwens die er allesbehalve aantrekkelijk uitziet; ze is letterlijk
leeggegeten en verwoest door de mensheid, die er nu niets beter op gevonden
heeft dan jacht te maken op andere steden om ze gewoon op te
vreten: ‘stedelijk darwinisme’ noemt men het en iedereen vindt het
doodnormaal! Er zijn geen echte high-tech toestanden want in een lang
vervlogen oorlog heeft de mens deze door eigen toedoen mee vernietigd. Toch
zijn er luchtschepen, al varen ze met ballonnen, en ook vuurwapens bestaan.
Maar evengoed wordt er gevochten met het zwaard.
Tom en Hester zijn in het begin elkaars tegenpolen, maar groeien langzaam
naar elkaar toe, zonder dat het sentimenteel wordt. De personages zijn erg
sterk getypeerd en evolueren tijdens het verhaal mee, op het ritme van de
gebeurtenissen.
Andere personages in het verhaal zijn eveneens zeer goed geschetst en komen
levensecht over. Landschappen op de ‘uitgeleefde’ aarde zijn erg
beeldend beschreven. Je vergelijkt bijna onwillekeurig met Robocop of Mad
Max-films.
De lezer krijgt verschillende verhaallijnen voorgeschoteld die op het einde
samen-vallen. Het verhaal verloopt chronologisch maar verspringt soms van
het ene personage naar het andere. Meestal volgen we Tom, maar soms springen
we over naar Londen of een robotachtige figuur die achter Tom en Hester
aanzit. De auteur geeft enkel die informatie mee die hij nodig acht voor het
verhaal.
Het verhaal heeft heel wat vaart (ook letterlijk) en de spanning wordt
geleidelijk aan opgevoerd tot de uiteindelijke climax. De gebruikte taal is
gemakkelijk te lezen.
Toch geeft het verhaal meer dan alleen een spannende plot: er is de relatie
tussen Tom en Hester, de zoektocht van Katherine in Londen naar de voor haar
schokkende waarheid, de dolgedraaide ingenieurs, de monsterachtige
maatschappij die Londen is geworden, de machtswellust van een enkeling waar
iedereen voor moet wijken, maar gelukkig ook de hoop op een mogelijke
toekomst. Het einde blijft open maar is gericht op de toekomst.
Dit knappe verhaal is beslist een aanrader.
Pol Van Damme
|