Titel:

 Sintel

 Reeks:

 Auteur:

 Jeanne Duprau

 Aantal blz.

 262

 Illustrator:

 (omslag) Getty Images

 ISBN:

 90-5016-404-8

 Uitgever:

 Facet

 uitgavejaar

 2003

 Vertaler uit…:

 Engels: Willem Verhulst

 Leeftijd:

 + 11

 Thema’s:

 gesloten leefgemeenschap, fantasy

 Prijs: €

 17,50

Het verhaal schetst een intrigerend beeld van een kleine leefgemeenschap, Sintel, die maar kan overleven dankzij de elektriciteit van een gammele generator die tot op de draad versleten is en elk moment definitief de geest kan geven. Er zijn geen bedrijven in het stadje, alleen serres voor groenten. Verder zijn er nog voorraden in de magazijnen, maar die zijn nu zo goed als leeg.
Buiten het stadje heerst duisternis, ondoordringbaar want de inwoners kennen geen andere vorm van licht: geen kaarsen, geen zaklampen of wat dan ook.
Toch morren de inwoners bijna niet. Er zijn wel ‘gelovigen’ die ervan overtuigd zijn dat er redding komt. Maar welke weten ze niet; je moet alleen geloven, da’s voldoende.
Maar niet voor de ondernemende Lina en haar schoolvriend Doon. Wel vreemd eigenlijk dat enkel zij twee aan het denken slaan terwijl alle anderen wel angstig maar nogal apathisch op het einde wachten. Niemand stelt vragen waar de voorraden ooit vandaan gekomen zijn, niemand die met een uitvinding op de proppen komt. Neen, alles wordt her- en hergebruikt tot in het oneindige.
Maar net zoals in eender welke maatschappij zijn er profiteurs en ook de burgemeester heeft zich laten verleiden. Hij kan kritische elementen als Lina en Doon missen als kiespijn.

Als lezer vraag je je het hele verhaal door af, waar die maatschappij zich bevindt en waarom ze daar zo geïsoleerd leeft. Daar brengt het einde uitsluitsel over, maar daar mag je dan niet te ver over nadenken, want ze lijkt vrij onwaarschijnlijk.
Doch het verhaal leest heel vlot, er zit aardig wat vaart in en zoals reeds gezegd ben je geïntrigeerd naar het hoe en het waarom.
Lina en Doon zijn gewone, heel herkenbare kinderen. De dialogen zijn vlot, de acties volgen elkaar logisch en vloeiend op.
Dit originele verhaal blijft boeien tot het einde.  

Pol Van Damme