Titel:

 Ik zeg lekker niks

 Reeks:

 Auteur:

 Simone Kramer

 Aantal blz.

 158

 Illustrator:

 Ruud Bruijn

 ISBN:

 90-216-1895-8

 Uitgever:

 Ploegsma

 uitgavejaar

 2003 (derde druk)

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 8

 Thema’s:

 doofheid, slechthorendheid, hoorapparaten

 Prijs: €

 13,50

Sander heeft in het ziekenhuis gelegen met hersenvliesontsteking. Enkele weken later wordt hij ’s morgens wakker en ontdekt dat hij niet goed meer kan horen. Het is net of er een wind waait in zijn hoofd. De dokter vertelt dat het wel vaker voorkomt dat een kind na een hersenvliesontsteking niet meer goed kan horen. Sander gaat naar het audiologisch centrum waar hij getest wordt en een hoorapparaat krijgt. Op school gaat het steeds slechter met hem. Niet iedereen houdt altijd rekening met Sanders handicap en hij moet vaak nablijven voor bijles. Sander wordt erg opstandig. Hij kan niet meer gaan voetballen omdat hij het fluitje van de scheidsrechter niet hoort en stilaan verliest hij zijn vrienden. Na de kerstvakantie gaat Sander dan naar een nieuwe, kleinere school. Het loopt er niet meteen van een leien dakje. Maar dan komt er een nieuwe jongen in hun klas. Erwin wordt al snel zijn nieuwe vriend…

Met dit verhaal kaart de schrijfster het probleem van slechthorendheid aan. Door de ogen en oren van Sander ervaart de lezer hoe het dagelijks leven van een bijna dove jongen verloopt. Sanders leven wordt danig overhoop gehaald: hij kan niet meer mee op school, kan niet meer gaan voetballen en kan zich minder veilig in het verkeer bewegen. Hij heeft nu wel een hoorapparaat maar dat versterkt alle geluiden en daardoor weet Sander vaak niet waar een geluid vandaan komt. Hij voelt zich erg onbegrepen en kruipt langzaam in zijn schelp. De schrijfster weet dit onbegrip treffend weer te geven en beschrijft ook heel mooi hoe de nieuwe vriendschap met Erwin Sander weer zin in het leven doet krijgen. Een zinvol boek dat het onderwerp slechthorendheid bespreekbaar maakt en een brug kan slaan tussen de wereld van de horende en die van de slechthorende.

Inge Umans