|
P.
stelde me voor een mooi gevoel met hem te delen.
Ik zei ja en P. brak het middendoor.
Op het gevoel af.
Het ene stuk gaf hij toen aan mij,
het andere hield hij voor zichzelf.
Sindsdien delen wij een mooi gevoel,
P. en ik.
P.
kocht een vergrootglas
en kroop op z’n knieën het huis rond.
Wat doe je? vroeg ik.
Ik zoek het geluk, zei P.
Maar P. vond het niet.
Het geluk lag die dag
open en bloot op tafel.
P.
en ik hadden eens een ruzie
en wilden die zo gauw mogelijk weer kwijt.
We keken om ons heen en zagen een koppeltje.
Hé, jullie! Riepen we.
zoeken jullie soms ruzie?
Een
bundel poëtische gesprekjes tussen P. en ik. Er zijn verschillende
ontmoetingen tussen de ik-figuur en P., die symbool staat voor Persoon.
Tijdens die ontmoetingen wisselen zij van gedachten en filosoferen ze over
het leven. Het zijn pure poëtische taalspelletjes
van een hoge kwaliteit. Een boekje dat je doet wegdromen, glimlachen en tot
nadenken stemt. Sabien Clement werkte al eerder samen met Geert de Kockere,
ze illustreerde het bekroonde “Jij lievert”. Ook dit boek staat bol van
de speelse tekeningen. Figuurtjes waarvan de verhoudingen zoek zijn: ze
hebben lange armen en korte benen en niet meer dan een stip als oog. Er is
een mooie wisselwerking tussen de tekeningen en de tekst. “P. en ik” is
een mooi boekje waar zowel jong als minder jong kan van genieten.
Inge Umans
|
