Titel:

 K.k.kleuren in je kop

 Reeks:

 Herrie.nl

 Auteur:

 Henk van der Winden

 Aantal blz.

 132

 Illustrator:

 Helen van Vliet

 ISBN:

 90-261-1906-2

 Uitgever:

 De Fontein

 uitgavejaar

 2003

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 9

 Thema’s:

 vrienden, tehuis, gezin, opkomen voor elkaar

 Prijs: €

 12,50

Marco, Ingrid en Paul worden vrienden in een tehuis. Hun ouders kunnen een tijdje niet voor hen zorgen. Marco stottert, is verlegen en heeft steeds muziekjes en kleuren in zijn hoofd afhankelijk van zijn humeur. Hij vindt dat gek en durft dat niet vertellen aan zijn vrienden. Maar langzaamaan worden zijn vrienden hem zo vertrouwd dat hij meer vertrouwen in zichzelf krijgt. Vooral voor Ingrid heeft hij een boontje. En dan wordt het vakantie en komen de ouders van Ingrid optreden in de Kleine Parade. Marco blijkt over onvermoede talenten te beschikken.

Een mooi en heel gevoelig, optimistisch verhaal over drie kinderen die elkaar steeds beter leren kennen, van elkaar leren en er zelf van ‘groeien’. Vooral Marco, een bedeesde eenling evolueert in het verhaal onder invloed van Paul en zeker Ingrid. Hij overstijgt zichzelf in de finale.
Het verhaal begint anders vrij somber; de kinderen zien het verblijf in het tehuis niet echt zitten, maar algauw sluiten ze vriendschap (door toedoen van de sympathieke Mehmed, een Turk met een rijdende koffiebar) en trekken samen op. Ze trekken ten strijde tegen de Vandalen BV (drie oudere kinderen) die overal herrie willen schoppen. Dat lukt maar gedeeltelijk. Met de komst van Ingrids ouders voor een Zomerfestival in de stad, verandert het leven voor Marco drastisch. Hij raakt in de ban van de muziek van Ingrids vader, die hem ook stimuleert om zelf muziek te spelen en ontdekt uiteindelijk zichzelf tot vreugde van zijn vriendinnetje.
Het verhaal verloopt heel optimistisch en wil een tegengewicht zijn voor alle doemdenken en het negatieve in de maatschappij. Het is een warme oproep om niet zomaar aan de kant toe te kijken of alles steeds maar ‘af te breken’ (soms zelfs letterlijk) maar een helpende hand uit te steken naar de andere die hulp nodig heeft. De auteur doet dit niet op een belerende manier maar erg eenvoudig en geloofwaardig. De woorden die de kinderen spreken en hun daden zijn niet hoogdravend of gemaakt. De auteur ziet het misschien wel wat té optimistisch.
Het taalgebruik is soms erg Nederlands wat Vlaamse lezers niet zo ligt, maar het is niet echt hinderlijk.
Een erg warm verhaal met kinderen om te koesteren.
De website www.herrie.nl bestaat echt en is speciaal voor kinderen bedoeld.

Pol Van Damme