Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken.

 Titel:

 Tomio en het lachmonster.
 25 verhaaltjes voor het slapengaan.

 Reeks:

 

 Auteur:

 Boudewijn Aldus

 Aantal blz.

 160

 Illustrator:

 Harmen van Straaten

 ISBN:

 90-443-0357-0

 Uitgever:

 The House of Books

 uitgavejaar

 2002

 Vertaler uit…:

 

 Leeftijd:

 + 5

 Thema’s:

 vrienden, avontuur

 Prijs: €

 10,00

 

 

De kat Tomio en zijn vriendjes de ijsbeer Klauwkleum, de bruine beer Honingbuik en de hond Woef wonen in het Dierendorp. Wanneer de appels in Tomio’s tuin eindelijk rijp zijn, bakken ze samen de allerlekkerste appeltaart. Terwijl ze die oppeuzelen brengt de postbode een grote brief: oom MacMac uit Regenland nodigt Tomio en zijn vriendjes uit op zijn kasteel. Op de trein komen ze van de conducteur te weten dat er in het Loch Lach meer, vlakbij het kasteel van zijn oom, een monster woont… Oom MacMac vertelt de vrienden het verhaal: Messie kwam op een dag in het meer wonen en speelde mooie muziek op een troetelzak. Van die muziek werd iedereen blij. Ook de regenwolken giechelden en schoven opzij. Sindsdien is het altijd mooi weer in Regenland. Tomio en zijn vrienden zitten buiten te eten wanneer het plotseling hard begint te regenen… Ze besluiten een kijkje te nemen bij Loch Lach. Messie huilt omdat hij zijn troetelzak kwijt is. Het oude vrouwtje heeft weer een gemene streek uitgehaald. Tomio schakelt de hulp in van de wijze pinguďn en al snel vinden ze de troetelzak terug. Al bij de eerste tonen verdwijnen de wolken en begint de zon terug te schijnen. Nu moeten ze nog een andere gemene streek van het oude vrouwtje ongedaan zien te maken…

Het verhaal is in 25 hoofdstukken verdeeld, zodat elk hoofdstuk als verhaaltje voor het slapengaan kan verteld worden. Elk hoofdstuk eindigt met een klifhanger. De personages zijn erg stereotiep (de slimme kat, de domme beren) maar wel herkenbaar. Het verhaal loopt niet echt lekker, de woordkeuze is niet bijster origineel. Bovendien staat de tekst tot grote ergernis vol verkleinwoorden en tikfouten en is het verhaal alles behalve spannend. Af en toe staan er flauwe grapjes in: verwijzingen naar bekende kinderliedjes of niet bijster originele woordspelingen. Het geheel ziet er nochtans veelbelovend uit, dankzij de mooie, soms suggestieve tekeningen van Harmen van Straaten.


Inge Umans

Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie gemaakt of aangepast op:07 maart, 2005