Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken.
Titel: |
Mijn
poes Mabel |
Reeks: |
|
Auteur: |
Jacqueline
Wilson |
Aantal
blz. |
88 |
Illustrator: |
Harmen
van Straaten |
ISBN: |
90-317-1844-0 |
Uitgever:
|
uitgavejaar |
2002 |
|
Vertaler
uit…: |
Engels: Suzanne Braam |
Leeftijd: |
+
8 |
Thema’s:
|
huisdieren,
dood |
Prijs:
€ |
12,95 |
|
Vera’s
poes Mabel is al erg oud. Op een dag is Mabel nergens meer te vinden. Vera
haalt het huis en de tuin overhoop en opa gaat op zoek in de omgeving. De
volgende dag is Mabel nog steeds niet terug. Op school kan Vera haar
gedachten niet bij de leerstof houden, tot de juf vertelt over Egypte en
mummies. Ze bleken toen ook mummies te maken van hun katten en hadden een
kattengodin. Na school is Mabel nog steeds niet terug en Vera gaat
verdrietig naar haar kamer. Daar ontdekt ze Mabel in haar kamerjas op de
bodem van haar kast. Ze is dood en al stijf, ze geurt ook eigenaardig. Vera
wil haar poes niet begraven en ziet maar één oplossing: een mummie maken. Een verrassend verhaal dat heel wat gevoelens losmaakt. Door de dood van de poes wordt er eindelijk ook gepraat over de dood van Vera’s moeder, die stierf toen Vera geboren werd. Als Vera iets zei over haar moeder, werd oma telkens heel verdrietig en papa wou er ook niet te veel over praten. Door de dode poes komen ze nu tot de ontdekking dat Vera graag meer wil weten over haar moeder, dat er over een dode juist wel gepraat moet worden. Ook de juf speelt een belangrijke rol, zij stimuleert Vera en haar papa om samen te praten en een plakboek te maken met fijne herinneringen. Fijn uitgewerkte personages in een gevoelig verhaal dat met de nodige humor voor een gezellig boek zorgt. Het thema ‘dood’ wordt hier op een grappige manier bespreekbaar gemaakt. De illustraties beklemtonen de sfeer en ondersteunen het verhaal.
|
Ons
mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie gemaakt of aangepast op:07 maart, 2005