Titel:

 Perenbomen bloeien wit

 Reeks:

 Auteur:

 Gerbrand Bakker

 Aantal blz.

 144

 Illustrator:

 ISBN:

 90-245-4899-3

 Uitgever:

 Piramide

 uitgavejaar

 2002 (tweede druk)

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 12

 Thema’s:

 broers, blindheid, gezin

 Prijs: €

 13,50

De tweeling Kees en Klaas en hun jongere broer Gerson spelen al heel lang ‘zwart’: een spel waarbij de belangrijkste regel is dat ze hun ogen niet mogen opendoen. Maar als ze op een zondagochtend met zijn allen in het autootje van hun vader stappen, verandert alles in één klap. Op een kruispunt, midden tussen de boomgaarden, krijgen ze een auto-ongeluk. Niets is meer zoals het was: Gerson zal zijn hele leven ‘zwart’ moeten spelen. Zal hij daarmee kunnen leven? Kees en Klaas zetten alles van voor en na het ongeluk op papier.

Het verhaal is in de wij-vorm geschreven, vanuit het standpunt van de tweeling Kees en Klaas; iets wat al een band schept. Je voelt je er mee verbonden; ze spreken altijd over ‘we’, daar ben je als lezer ook een beetje bij. Zij reconstrueren de gebeurtenissen van voor en na het ongeval op een schitterende manier. Haast filmisch en tot in de kleinste details beschrijven ze hun leven, hun omgeving, hun hond Daan, hun gezinssituatie, wat ze voelen en denken van de periode voor en na het ongeluk. Na het ongeluk zijn er stukken vanuit het standpunt van de blinde Gerson geschreven; zij staan cursief en vullen aan wat Kees en Klaas niet kúnnen weten; namelijk hoe Gerson zijn blindheid ervaart.
Het cruciale stukje van het verhaal, geschreven vanuit het standpunt van Daan, de hond, staat ook cursief.
De auteur heeft zich op magistrale wijze ingeleefd in zijn personages en heeft  levensechte personages (tot en met de hond) neergezet, alsof je er zelf bij bent!
Het verhaal leest ongelooflijk gemakkelijk, alles is zo herkenbaar en toch is het niet zomaar een verhaaltje. De taal is zorgvuldig gekozen, er staat geen woord te veel of te weinig, het juiste woord staat op de juiste plaats.
Dit is echt een pareltje! Eén dat je in één adem uitleest en dat nog blijft nazinderen.

Pol Van Damme