Titel:

 Mijn straat

 Reeks:

 Auteur:

 Paul de Moor

 Aantal blz.

 64

 Illustrator:

 Stefanie De Graef

 ISBN:

 9789401400459

 Uitgever:

 Lannoo

 uitgavejaar

 2012

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 8

 Originele titel:

 AVI:

 Thema’s:

 straat, wonen, tijd, herinneringen, leven

 Prijs: €

 18,99

Paul de Moor beschrijft met veel warmte en respect de straat uit zijn jeugdjaren, terwijl Stefanie De Graef ze in bruinige prenten verbeeldt.
Dit doen zij in 25 beschrijvende taferelen als miniaturen:
de steile straat die van  boven naar onderen liep (of is het van onderen naar boven?), zijn vriendelijke huis waar je je kon verstoppen in de kast onder de trap, de toverhazelaars die jaarlijks wisselden van noten en bladeren, Martha, de trippelende zij in de rij die op zolder een pistool verborgen hield uit de Grote Oorlog, de oude juf met de snor die met haar prinses vrolijk rondtufte door het dorp, de bakker op zijn bakfiets, de ijsman met paard en kar, Fons de  melkboer die alsmaar sliep op de bok van de kar, de grote weeffabriek die ondertussen gesloten is, net als de blikfabriek en de steenbakkerij, de deftige mijnheer Ferdinand die dement werd, de boomgaard met de appelen en de peren, de rivier vol stekelbaarzen, enzovoort enzoverder.
Eindigen doet het verhaal bij Denise, de dame met lindethee en honing, waar verhalen over de straat over haar keukentafel schoven en waar koppen met grote oren gretig luisterden.
'Schrijf alles op', zei ze, 'tegen het vergeten'.
En dat deed de schrijver.
'Van amen en uit. Ermee.'

De Moor portretteert met preciese pen tal van figuren en voorwerpen uit een vervlogen verleden. Het geheel draagt daardoor ook de mijmerende sfeer van vergankelijkheid. Zijn poëtisch taalgebruik en zinswendingen dwingen je als lezer tot een langzaamheid waaraan je wel even moet wennen. Je proeft en ervaart herinneringen, nog meer tussen de woorden en de zinnen dan erin. Spanning vind je hierin niet terug. Vele stukken zijn aanzetten tot verhalen die je verbeelding prikkelen.
De illustraties zijn al even poëtisch als de verhalen zelf. In bruinige sepiatinten plakt en schildert De Graef taferelen bij elkaar die bewondering opwekken. Haar composities stralen dezelfde vervlogen rust uit. Zij schildert op gerecycleerde achtergronden, wat de sfeer van herinneringen versterkt.
Het geheel is moeilijk voor één leeftijd te vangen en vraagt wat lees- en kijkervaring. Maar wie zich erdoor laat meevoeren, zal dit niet snel loslaten.

Eric Vanthillo
november 2012