· Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken ·

 

 Titel:

 Mijn papa is een held

 Reeks:

 

 Auteur:

 Berti Persoons

 Aantal blz.

 71

 Illustrator:

 Katherina Ritzoglou

 ISBN:

 9789044817478

 Uitgever:

 Clavis

 uitgavejaar

 2012

 Vertaler uit…:

 

 Leeftijd:

 + 10

 Originele titel:

 

 AVI:

 8

 Thema’s:

 familie, dood, verlies, verdriet, brandweer

 Prijs: €

 14,95

 

 

“Papa was zijn held. Stoer, breedgebouwd en met hoekige schouders. Moedig en sterk als een beer. Hij kon Joost met reuzegemak optillen. Met één hand. Papa was een vader zoals er maar weinig zijn, en onder die ruwe bolster had hij een gouden hart.”
Maar, als het verhaal aanvangt, is die papa een jaar geleden overleden door een hartziekte. En nog steeds ademt en ruikt het huis 'papa'. Zijn afwezigheid domineert nog altijd de sfeer waarin de tienjarige Joost en zijn moeder met elkaar samenleven. Of beter: proberen dit te doen.
Zeker nu er een nieuwe man in het leven van moeder komt: Walter. Toevallig (of niet...) de enige overlevende van een ongeval waarin zijn vrouw en dochter het niet haalden. En laat het nu net papa zijn die hem gered heeft als brandweerman.
Het heldendom dat Joost hem toedicht krijgt dus zware klappen, want hij heeft de vrouw en de dochter niet kunnen redden. En tegelijkertijd lijkt de man de plaats in te nemen van papa.
Genoeg stof voor een innemend verhaal over dood, afscheid en (verscheurd) gezinsleven.

De auteur schetst met weinig woorden en in korte stukjes sferen die beklemmen. Je voelt je als lezer ongemakkelijk en aangegrepen. In die sferen rolt het verhaal zich geleidelijk af.
Soms lijken de verhaallijnen geforceerd of lopen zij iets té toevallig samen. Een andere keer beschrijft de auteur net té nadrukkelijk en te weinig suggestief. Die keren dreig je je aandacht te verliezen. Maar zij weet je er altijd weer bij te houden door de emotionele gelaagdheid.
Dit so(m)bere verhaal is treffend uitgegeven als een kleinood dat je wil koesteren. De zwarte schutpagina's met treffende zinnen en suggestieve illustraties tussen de korte hoofdstukjes door zorgen voor een ritme waarin rust en stilte hun deel opeisen.
De grijzige illustraties schipperen tussen vaag en concreet. Zij tonen details die veel doen vermoeden en zodoende je als lezer/kijker aanspreken op je intuïtie. Zo versterken zij op een gepaste wijze dit aangrijpende verhaal.

 

Eric Vanthillo
september 2012


Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie gepubliceerd of aangepast op:26 september, 2012
Legal disclaimer.Copyright Pluizuit 2012