Titel:

 Showbizzkiss

 Reeks:

 Slash

 Auteur:

 Do van Ranst, Maarten van Hove

 Aantal blz.

 208

 Illustrator:

 Ron van Roon (omslagfoto)

 ISBN:

 9789045112381

 Uitgever:

 Querido

 uitgavejaar

 2011

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 12

 Originele titel:

 AVI:

 Thema’s:

 musical, roem, ster, puberteit, verliefd

 Prijs: €

 13,95

In dit tiende boek uit de 'Slash-reeks' vertelt Do van Ranst het waar gebeurde verhaal van Maarten van Hove als musicalster in Pinokkio, maar vooral hoe hij erna tot niets meer in staat leek en worstelde met zijn puberteit, zijn vriendschappen en zijn liefde.

Het verhaal vangt aan als de zestienjarige Maarten ruzie maakt met zijn opa. Drie jaar nadat hij de hoofdrol speelde in de musical Pinokkio, achtervolgt hem nog steeds 'de tol van de roem'. Pesterijen op school, een oudere broer die hem liever mijdt, een opa die kost wat kost 'kansen wil scheppen', enz.
Door een toevallig bezoek aan het plaatselijke amateurgezelschap, waar zijn broer repeteert voor 'Sjakie en de chocoladefabriek, krijgt hij weer een hoofdrol aangeboden. Zonder er iets speciaals voor te moeten doen. Wat zijn omgeving weer in rep en roer en vriendschappen op het spel zet ...

Het verhaal switcht voortdurend tussen het heden en het verleden. De worstelingen van Maarten nu wisselen af met de audities, de repetities en de roem van Maarten toen. Daardoor krijg je een mooie tegenstelling tussen de professionele wereld van de musical tegenover de wereld van het amateurtheater. Tussen de frisse Maarten die massa's kansen krijgt en de ontnuchterde Maarten die voortdurend twijfelt is er een wereld van verschil. Want in die drie jaren tussentijd is er een beugel en een veranderende stem in het spel. Met de nodige persoonlijke twijfels vandien ...
En hoe zit het met de liefde voor de mooie Charlotte? Ook die heeft zijn hoogtepunten en zijn dalen.
Maar eind goed al goed, het verhaal heeft een bevredigend einde.
Het geeft een heldere inzage in een wereld die meestal beneden wordt. Vaak kijkt men op naar sterren en vergeet men de persoonlijke (soms erg trieste) ervaringen van hen. Wat dit verhaal treffend doorprikt.
Het taalgebruik is eenvoudig, de personages goed uitgewerkt, de vele gebeurtenissen levensecht en de emoties oprecht.

Eric Vanthillo
november 2011