Titel:

 Evi, Nick en ik

 Reeks:

 Auteur:

 Anna Woltz

 Aantal blz.

 125

 Illustrator:

 Jeska Verstegen

 ISBN:

 9789025857943

 Uitgever:

 Leopold

 uitgavejaar

 2011

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 9

 Originele titel:

 AVI:

 7

 Thema’s:

 vakantie, vriendschap, gezinsrelaties

 Prijs: €

 12,95

Drie totaal verschillende kinderen komen toevallig met elkaar in contact en blijken die vakantie tot elkaar veroordeeld. Langzaam leren de kinderen elkaar beter kennen en begrijpen en als ze samen een geheim tot een goed einde willen brengen, worden ze vrienden. Maar dan loopt plots alles mis!

Dit verhaal wordt heel luchtig en grappig verteld maar heeft wel een ernstige ondertoon die op een heel ongedwongen manier doorheen de gebeurtenissen is verweven.
De drie kinderen worden heel levensecht beschreven. Elke lezer zal hen wel herkennen. Flora is een nuchter, ongedwongen meisje dat op een gezonde manier tegen het leven aankijkt. Nick doet alles erg doordacht en gaat ernstig door het leven terwijl Evi een verwend meisje is dat gewend is altijd haar zin te krijgen en nogal neerkijkt op andere kinderen.
De auteur weet die verschillende karakters bijzonder goed en geloofwaardig te laten evolueren in het verhaal. Ook de gebeurtenissen zijn heel herkenbaar: verhuizen, mee in de tuin werken, een kip die niet mag gevonden worden, op elkaars zenuwen werken maar evengoed samen gaan fietsen en een geheim delen.
Toch worden ook ernstige situaties aangekaart. Evi kan niet overweg met de nieuwe vriendin van haar vader en laat dat duidelijk blijken. Ook de manier waarop de drie kinderen in het begin over elkaar denken omdat ze elkaar niet of onvoldoende kennen en hoe dat verandert naarmate de kinderen elkaar beter leren kennen, wordt heel subtiel onder woorden gebracht. De oplossing die de kinderen bedenken voor het oplossen van hun probleem is eveneens heel herkenbaar. Al halen ze daar een huzarenstukje voor uit dat niet elk kind hen zal nadoen.
Bijzonder leuk, optimistisch verhaal over een bijzonder vreemde vakantie.
Een aanrader.

Pol Van Damme
mei 2011