· Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken ·

 

 Titel:

 De grote ramp

 Reeks:

 De klimaatreeks

 Auteur:

 Patrick Lagrou

 Aantal blz.

 212

 Illustrator:

 Siegfried Vynck

 ISBN:

 9789044814064

 Uitgever:

 Clavis

 uitgavejaar

 2010

 Vertaler uit…:

 

 Leeftijd:

 + 12

 Originele titel:

 

 AVI:

 9+

 Thema’s:

 klimaatverandering, rampen

 Prijs: €

 19,95

 

 

Na een superorkaan zijn Victoria en haar broertje en zusje de enige overlevenden van een van de Caribische eilanden. Ze komen bij een ver familielid terecht, een halfbroer van hun oma, die in de Belgische Ardennen woont. Hij wordt beschreven als een zonderling maar Victoria ontdekt al snel dat hij net erg vooruitziend is. Hij leeft volledig op zichzelf, in een passiefhuis, dankzij zonne-energie en een windmolen. Hij heeft enkele dieren en een uitgebreide moestuin. Volgens hem zullen de klimaatveranderingen voor grote problemen zorgen, en die grote orkaan is nog maar het begin van de ellende. Victoria ondervindt al snel dat niet iedereen begaan is met zijn medemensen. Ze wordt op school gepest en als heks bestempeld. Gelukkig krijgt ze hulp van Robbe, wiens ouders van de kust naar de Ardennen verhuist zijn omwille van de dreiging van het water. Wanneer er onlusten uitbreken door gas- en petroleumtekort, wil Victoria’s oom weg uit België. Zal het hen nog lukken om een veilige plek te vinden?

Dit is een aangrijpend verhaal waarbij je een erg ongemakkelijk gevoel krijgt. Het is heel realistisch beschreven en zou allemaal kunnen gebeuren. En je beseft maar al te goed dat als dit allemaal gebeurt, er erg weinig mensen kunnen overleven. We leven met te veel mensen op deze planeet, in een wankel evenwicht, en als er ook maar iets begint mis te lopen, zijn de gevolgen overal voelbaar. Deze dreiging is heel concreet en schudt je wakker. Nadat je dit boek gelezen hebt, zou je niets liever willen dan dat iedereen dit boek leest en zijn manier van leven aanpast. Dat wereldleiders eindelijk de noodzakelijke beslissingen nemen die onze planeet kunnen redden. Want alleen kan je er weinig aan doen, zelfs ome Jacob, die zo zijn best heeft gedaan om voor zichzelf te zorgen, moet alles achterlaten. Want in een drang om te overleven is de mens immers tot alles in staat.
Dit verhaal sluit aan bij de Dolfijnenreeks, want Victoria is de dochter van Marijn en Talitha. Zij heeft daardoor van haar ouders de liefde en het respect voor de natuur meegekregen, en is dan ook in de wolken met die verre oom. Zijn levensvisie sluit aan bij haar opvoeding en daardoor voelt ze zich, ondanks alle ellende, goed in haar vel. Ook de kennismaking met Robbe, die een soortgelijke ervaring met levensbedreigend water meemaakt, doet haar goed. Ze voelt de kracht van haar overgrootmoeder die haar toont welke richting ze uit moet met haar leven. Toch heeft ze het gevoel dat het anders kan, dat ze liever alle mensen zou proberen te overtuigen om anders te gaan leven, om meer aandacht aan het milieu te besteden. Dat ze dat uiteindelijk ook kan doen, heeft alles te maken met de speciale opbouw van dit verhaal. Het is een vreselijk toekomstbeeld, waar we nu nog iets aan kunnen veranderen. Nu nog wel… Dat is dan ook de duidelijke boodschap van dit boek.

 

Mik Ghys
november 2010 


Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie gepubliceerd of aangepast op:14 november, 2010
Legal disclaimer.Copyright Pluizuit 2010